เรื่องหลังบ้าน 002 : ป้าสมจิตและสมาชิก
.......
ป้าสมจิต : พิศวาสไม่ขาดรัก
ป้าสมจิตกับลุงสมชายเป็นญาติที่ใกล้ชิดกันเพราะพ่อของป้าเป็นหลานแท้ๆของท่านย่าสว่าง ป้าสมจิตและบุษบันผู้เป็นน้องสาวต้องมารดน้ำคุณย่าสว่างช่วงสงกราต์เป็นประจำทุกปี รัชกาลที่ 5 เป็นปู่ของลุงสมชายและเป็นปู่ของพ่อของป้าสมจิต
ป้าสมจิตหรือหญิงหริมีพ่อเป็นคนชั้นสูงเป็นทูตอังกฤษ เกิดปี 2475 อายุน้อยกว่าลุงสมชาย 5 ปี พบลุงสมชายครั้งแรกเมื่ออายุ 13 ปี ตอนที่พ่อไปรายงานตัวรับหน้าที่ทูต ได้มีโอกาสใกล้ชิดกันในช่วงที่ลุงสมชายประสบอุบัติเหตุขับรถยนต์ชนรถบรรทุก จนบาดเจ็บสาหัสเสียตาข้างขวา เมื่อปี 2491 ขณะที่ลุงสมชายอยู่ที่สวิสเซอร์แลนด์ ลุงสมชายสั่งให้ตามตัวหญิงหริและหญิงบุบเข้าไปพบ โดยพ่อแม่ของหญิงหริยอมให้หญิงหริเรียนต่อที่สวิสและคอยดูแลปรนนิบัติลุงสมชาย
ต่อมามีการประกาศหมั้น เมื่อวันที่ 12 สิงหาคม 2492 และจัดการแต่งงานเมื่อ 28 เมษายน 2493 เมื่อป้าสมจิตหรือหญิงหริมีอายุย่าง 18 ปี โดยคนชั้นสูงในขณะนั้นมองว่าเป็นรวบรัด แทนที่จะให้ลูกสาวเรียนให้จบปริญญาก่อนเหมือนลูกผู้ดีคนอื่นๆ เพราะพ่อแม่ของฝ่ายหญิงต้องการผูกมัดลุงสมชายผู้มีตำแหน่งสูงสุด ทั้งลุงและป้าจึงเรียนไม่จบปริญญาทั้งคู่ หญิงหริเป็นคนรูปร่างหน้าตาและบุคคลิกดี มีบทบาทช่วยเชิดชูบารมีของลุงสมชาย เป็นผู้มีอิทธิพลในเรื่องการวิ่งเต้นโยกย้ายตำแหน่งและการให้เหรียญตราบรรดาศักดิ์ จนก่อให้เกิดทหารสายบูรพาพยัคฆ์หรือทหารเสือราชินีที่โด่งดังและเข้าคุมอำนาจบังคับบัญชาทั้งหมดของกองทัพไทย
ป้าสมจิตเป็นคนชอบสนุกสนานรื่นเริง ชอบเล่นไพ่ กินเหล้ากับเมียนายตำรวจทหาร และหญิงรับใช้ที่อยู่รายล้อม ป้าเป็นคนหูเบา งมงายเชื่อไสยศาสตร์และหมอดู เป็นคนเจ้าชู้ไม่แพ้พี่ๆน้องๆ ที่ชอบมีคู่ครองหลายคน
มีช่วงหนึ่งที่ป้าแสดงออกนอกหน้าว่าป้ารักนายทหารคนหนึ่งยิ่งกว่าลูกชายของป้าเองเสียอีก
ช่วงวันมาฆะบูชา ป้าชอบมาที่วัดโพธิ์ สถานที่ที่ทำให้รำลึกถึงคนที่เป็นที่รักยิ่ง คือ คุณน้ำผึ้ง หรือ ที่รัก ที่เมื่อราว 30 ปีก่อนทหารหนุ่มอนาคตไกลได้ถูกส่งมาดูแลป้า และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ได้พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั้นไม่ว่าป้าจะเดินทางไปไหน จะขึ้นเขาลงห้วยก็จะเห็นคุณผึ้ง คอยเป็นเงาดูแลป้าอย่างใกล้ชิด
คุณผึ้งเป็นนักรบศิลปิน เพราะนอกจากจะเก่งการรบแล้วยังมีความสามารถแต่งบทกลอน แต่งเพลง ถ่ายรูปและรวมไปถึงวาดภาพเหมือนจริง คุณผึ้งมีภรรยาเป็นครูอยู่โรงเรียนดังแถวถนนพัฒนาการ มีลูกชายหญิงสองคน คนโตเป็นหญิง เป็นคนที่รักลูกมาก พูดกับลูกด้วยคำที่ไพเราะ การที่คุณผึ้งเป็นที่โปรดปรานของป้าสมจิตอย่างออกนอกหน้า ทำให้ภรรยาของคุณผึ้งไม่ค่อยสบายใจนัก ถ้าอยู่อย่างธรรมดาน่าจะดีกว่า คุณผึ้งเคยบ่นให้ฟังว่ามีคนจงใจหาเรื่องเพราะความเด่นดังของตน
เมื่อวันเวลาผ่านไปคุณผึ้งและป้าสมจิตก็สนิทสนมรู้ใจกันมากขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่วันหยุดสุดสัปดาห์หรือนอกเวลาราชการ ก็จะเห็นทั้งสองคนออกไปทำกิจกรรมและอยู่ด้วยกันตลอดเวลา บางทีคุณผึ้งก็มาหาป้าที่บ้านหลังใหญ่บ่อยครั้ง
ความสัมพันธ์ของทั้งสองเริ่มก่อตัวขึ้นตามลำดับ ทำท่าว่าจะดีมากขึ้นไปเรื่อยๆ จนอาจถึงขั้นยอมตายแทนกันได้ ขนาดว่าเคยอารักขาอยู่ตลอดทั้งคืนโดยมิได้หลับเลยแม้แต่งีบเดียว คุณผึ้งเป็นคนที่ภักดีต่อลุงสมชายและป้าสมจิตเป็นอย่างยิ่ง ช่วงเกิดกบฏเมษา 2524 คุณผึ้งเพิ่งผ่าตัดกระดูกไม่ถึงสัปดาห์ยังเจ็บแผลและเข้าเฝือกอยู่ ก็ยังพาลุงและครอบครัวลี้ภัยไปโคราช
ลุงสมชายเฝ้าดูพฤติกรรมของทั้งสองคนมาโดยตลอด จนอดรนทนไม่ได้ที่เห็นภรรยาของตนทำงามหน้าอย่างนั้นมาเป็นปี ลุงยอมทนให้ทั้งสองไปออกงานที่นิวยอร์คด้วยกันโดยให้คุณผึ้งทำหน้าที่รักษาความปลอดภัย
ลุงทนเก็บความไม่สบายใจและความเสียใจ กับสิ่งที่คนรอบข้างมาเล่าให้ฟัง แต่ลุงก็เลือกที่จะเชื่อคำของป้าทุกครั้ง จนลุงต้องส่งคุณผึ้งไปเรียนต่อที่แคนซัส สหรัฐอเมริกา เพื่อหวังยุติความสัมพันธ์ของคนทั้งสอง แต่หลังจากที่คุณผึ้งถูกส่งตัวให้ไปเรียนต่อหลักสูตรในต่างประเทศได้ไม่นาน ป้าก็นั่งเครื่องบินตามไปหาคุณผึ้ง ไปล่องเรือในแม่น้ำมิสซิปซิปปี้ด้วยกัน
คุณผึ้งได้เขียนในการ์ดรูปดอกกุหลาบให้ป้าสมจิตขณะเรียนเสนาธิการทหาร ว่า “คิดถึงยอดหฤทัยใจจะขาด แต่ไม่อาจไปตามความเป็นห่วง โพ้นขอบฟ้ามีศรัทธากล้าทั้งดวง ถึงแดนสรวงด้วยภักดีชีวีวาย”
หลังจากป้ากลับมาก็เริ่มรู้สึกว่ามีความไม่ชอบมาพากลเพราะลุงได้พูดกับป้าว่าถ้ารักแท้ไม่แพ้ระยะทาง อยากรู้นักว่ารักแท้ยังจะไม่แพ้ความตายหรือไม่
คืนวันพุธ ที่ 22 พฤษภาคม 2528 ขณะที่คุณผึ้งเดินกลับจากการออกกำลังกายที่สวนสาธารณะไม่ไกลจากบ้านพักรับรอง ปรากฎกายของชายลึกลับสามคนตรงปรี่ไปที่คุณผึ้ง ข่าวว่ามีการฉีดสารบางชนิดที่ทำให้หัวใจหยุดเต้นคล้ายกับอาการของคนที่เป็นโรคหัวใจเฉียบพลัน
ภรรยาของคุณผึ้งแทบจะไม่เชื่อว่าสามีเสียชีวิต เพราะได้ฟังมาว่าคุณผึ้งตีเทนนิสกับรุ่นพี่และน้องชาย ขณะกำลังนั่งพักเหนื่อย อยู่ๆก็สิ้นใจ เมื่อนำส่งโรงพยาบาล ก็ทำการชันสูตรทันที
ป้าเองก็รู้สึกถึงความประหลาดที่เย็นยะเยือกในคืนนั้น จึงรีบตรงไปที่บ้านพักของคุณผึ้งย่านพหลโยธิน เพื่อพิสูจน์ข้อข้องใจบางอย่าง สิ่งที่ป้าเห็น ก็คือ สมุดภาพถ่ายรูปของป้าที่มีดอกเฟื่องฟ้าแห้งเก็บทับอยู่ในสมุดเล่มนั้น ป้าจำได้ดีเพราะเป็นดอกที่ป้าเคยมอบให้ไว้กับเขาและสิ่งที่ทำให้ป้าต้องนอนไม่หลับไปอีกหลายคืนก็คือ กระดาษโน้ตลายมือคุณผึ้งที่เขียนข้อความไว้ว่า
สิ่งที่ผมกลัวที่สุดก็คือ พรุ่งนี้ผมตื่นมาแล้วจะไม่ได้เห็นหน้าคุณ
แสดงว่าคุณผึ้งต้องรู้อะไรมาก่อนหน้านี้ ป้าจึงรีบส่งโทรเลขไปถามข่าว ใช้เวลารออยู่หลายวัน ป้าก็ได้รับโทรเลขตอบกลับมาว่าคุณผึ้งเสียชีวิตแล้ว เมื่อวันพุธที่ 22 พฤษภาคม 2528 จากอาการเส้นเลือดหัวใจอุดตัน
ยิ่งใกล้วันมาฆบูชา ภาพความทรงจำเก่าๆ เกี่ยวกับคุณผึ้งก็ย้อนกลับเข้ามาเตือนใจป้าทุกครั้ง สมัยที่คุณผึ้งยังอยู่ ช่วงเวลานี้ทั้งสองจะมาพบกันที่วัดโพธิ์เพื่อมาทำบุญร่วมกันทุกปี รวมทั้งนั่งสมาธิที่วิหารพระนอน สวดมนต์ไหว้พระ และเวียนเทียนในช่วงเย็น ทำบุญร่วมกันทุกปีไม่เคยว่างเว้น กระทั่งในปีสุดท้ายของคุณผึ้ง ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ป้ามารอคุณผึ้งอยู่ที่เดิม แต่คุณผึ้งไม่มาโดยบอกว่าไม่สบายต้องนอนป่วยอยู่โรงพยาบาลต่างจังหวัด จึงไม่สามารถอยู่เป็นเพื่อนป้าได้ ปีนั้นเป็นปีแรกที่ป้าต้องมาวัดโพธิ์ตามลำพังโดยไม่มีคุณผึ้ง แต่ป้ามารู้ทีหลังว่าคุณผึ้งโกหก เพราะคนรับใช้ป้าบอกว่า คุณผึ้งไม่ได้เข้าโรงพยาบาล เขาแข็งแรงและสบายดี เรื่องนี้ทำให้ป้าผิดหวังและไม่พอใจมากเพราะป้าคิดว่าคุณผึ้งไม่รักษาสัญญาที่ว่าจะไม่โกหกกัน และป้าก็สัญญากับตัวเองว่าจะไม่มาเหยียบสถานที่นี้กับคุณผึ้งอีกเลย หลังจากนั้นไม่กี่เดือนถัดมาคุณผึ้งก็จากไป ทำให้ป้าโศกเศร้าเสียใจมาก และไม่คิดที่จะกลับมาที่วัดนี้อีก
แต่ไม่กี่ปีมานี้ คนใกล้ชิดคุณผึ้งได้นำสมุดบันทึกประจำวันของคุณผึ้งมาให้ป้าอ่าน และป้าได้อ่านจนมาสดุดกับย่อหน้าที่ว่า ......
วันขึ้น 15 ค่ำเดือน 3 ปี 2528
วันนี้ นอกจากจะเป็นวันมาฆบูชา มันยังเป็นวันที่ผมจะได้มีโอกาสรับใช้ใกล้ชิดท่าน แต่วันนี้มีภัยอันตรายรอบตัวท่าน ผมไม่สามารถปกป้องดูแลท่านได้เหมือนทุกๆปี เพราะมันจะทำให้ท่านเดือดร้อน สูญสิ้นทุกอย่าง ซึ่งผมทนเห็นมันไม่ได้
ที่จริงวันนั้นผมไปที่วิหารพระนอนและได้เห็นท่าน เพียงแต่ผมเข้าใกล้ท่านไม่ได้จริงๆ ผมได้เห็นท่านมีความสุขก็เพียงพอแล้ว แต่ผมสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่า ปีหน้าหลังจากที่ผมเรียนจบผมจะกลับมาอยู่เป็นเพื่อนท่านในวันมาฆบูชา และจะไม่หนีท่านไปไหนอีก ผมสัญญาว่า เราจะมานั่งสมาธิ และบำเพ็ญบุญกุศลร่วมกัน ผมขอให้สัญญา...
ป้าอ่านบันทึกดังกล่าวไม่ทันจบ ก็รู้ทันทีว่าคุณผึ้งทำทุกอย่างได้เพื่อป้า ยอมเสี่ยงชีวิตมานับครั้งไม่ถ้วน และอยู่เคียงข้างป้าเสมอ สิ่งที่ทำให้ป้าเสียใจมากที่สุด คือ ที่คุณผึ้งสัญญาว่าหลังเรียนจบปีหน้าจะมานั่งปฏิบัติธรรมด้วยกันแต่ก็ทำไม่ได้ ฉะนั้นทุกๆ ปีในวันมาฆบูชา ป้าจึงมาที่วัดโพธิ์เพื่อมาระลึกถึงความทรงจำของความรักที่คนทั้งสองมีต่อกัน
ป้ายังมีความรักที่ไม่รู้จบต่อมาเรื่อยๆกับพวกทหารหนุ่มใหญ่หลายคน ท้ายสุดก็มาหยุดพักยาวกับลิ้มนักรักรุ่นใหญ่
ก่อนหน้านี้ลิ้มก็ได้รู้จักและครองใจสุวันทาหลานสาวของป้าภรรยาของสุรากึกที่เบื้องลึกเป็นเกย์ควีนที่ชอบแอบแต่งตัวเป็นหญิงโดยเธอมารู้ตอนตั้งครรถ์ได้ 5 เดือน เพราะเธอเห็นกับตาว่า สามีของเธอกำลังจูบปากกับคู่ขาผู้ชายในห้องนอนของเธอ หลังจากนั้น เธอก็เก็บตัวและปล่อยตัวกินไม่เลือก จนน้ำหนักปาเข้าไปร่วม 100 กิโล
ตอนที่เธอไปทำบุญ ที่วัดหลวงตามัว จังหวัดอุดร ก็ได้พบลิ้มนักล่าผู้หญิงทุกวัย ต่อมาได้อยู่กินกันอย่างเปิดเผย โดยลิ้มสัญญากับสุวันทา ว่าให้ช่วยเป็นสะพานเชื่อมไปหาลุงกับป้า เมื่อล้มรักสินได้แล้วจะยอมแต่งงานจดทะเบียนกับเธอ แต่ลิ้มก็ไม่ทำตามสัญญา แถมยังใช้แผนสกปรกเพราะรู้จุดอ่อนของป้าว่าเป็นคนหูเบาชอบดูหมอ ตอนนั้นป้าเริ่มเชื่อลมปากลิ้ม จนวันหนึ่งลิ้มหลอกป้า ให้เล่นเกมส์ดูหมอ จนเป็นที่มาของฉากที่ลือกันว่ามีการเทเบียร์ราดลงบนตัวและใช้ลิ้นเลีย ในขณะที่ป้านอนอยู่บนโต๊ะกินข้าวขนาดใหญ่ เป็นที่มาของคลิ้ปปลาวาฬที่มีฉากเดิมพันเล่นไพ่แก้ผ้า แต่มีข่าวการข่มขู่วัดสามพระยาว่าจะมีการเผาวัดถ้ามีซีดีดังกล่าวออกมาเผยแพร่ ถึงตอนนี้ทั้งป้าและหลานรู้ตัวแล้วว่า ถูกลิ้มหลอก เพราะลิ้มขู่ว่าจะเปิดเผยแผนการต่างๆ รวมไปถึงบรรดา ภาพไฟล์ และคลิ้ปอื่นๆอีกมาก ซึ่งคลิ้ปฉาวอันลือลั่นนี้เคยมีคนเคยเห็นมาแล้วแต่ห้ามนำออกมาเพราะกลัววัดจะถูกเผา หลังจากนั้นมีข่าวว่าลิ้มก็ยังเข้าหาหญิงใหญ่จูลี่ ลูกสาวคนโตของป้าด้วยอีกคน
เมื่อก่อนลิ้มชอบพูดจาพาดพิงป้าหลายครั้ง เวลาเมาชอบตำหนิลุงว่าโง่ ไปคว้าป้ามาทำเมีย เพราะที่จริงลุงรักน้องของป้าที่ชื่อบุษบันซึ่งตอนนี้เป็นแม่ของเมียใหม่ลิ้ม แต่ลุงต้องไปเอาป้าก่อนตามลำดับอาวุโส
แต่มีครั้งหนึ่ง ที่ลุงเรียกปุ๊กกี้ที่เป็นนางงามจักรวาล เข้าพบสองต่อสอง อยู่หลายครั้ง เป็นโอกาสของลุง ที่จะคว้าคนสวยที่สุดมาเป็นเมียตัวจริง แต่ป้ารีบไปจัดการให้ปุ๊กกี้ไปแต่งงานกับลูกพี่ลูกน้องของป้าโดย ป้าเป็นธุระจัดการเรื่องทั้งหมดเพื่อสกัดปุ๊กกี้
การที่ลิ้มเริ่มพูดพาดพิงป้าหลายครั้ง ที่สำคัญไปบอกคนวงในผู้ใกล้ชิดว่ามีคลิ้ปเด็ดที่สามารถใช้เป็นยันต์วิเศษสะกดป้าให้อยู่ในกำมือได้ เพราะลิ้มเป็นทั้งราชบุตรเขยและชู้รักสตรีผู้สูงศักดิ์ เรื่องโอหังของลิ้มไปถึงหูป้า และเสี่ยอูก็อยากทำตัวเป็นลูกที่ดี จึงสั่งจัดการลิ้มที่บังอาจลามปามหนักข้อขึ้นทุกวัน แต่เสี่ยไม่มีกองกำลังของตนเองจึงต้องอาศัยคนอื่นให้ช่วย มีทั้งกลุ่มนายห้อย กำนันเทือกและพลเอกปลาวิดที่มีน้องชายเป็นหัวหน้าตำรวจชื่อพัดชาวาด คนทั้งหมดได้ช่วยกันสนองความประสงค์ของเสี่ยอู
แต่เนื่องจากเป็นทีมงานเฉพาะกิจที่ยังขาดความเด็ดขาด ทำให้ลิ้มรอดมาได้ราวปาฏิหารย์ ทำให้ลิ้มต้องรีบสงบปากสงบคำและกบดานทันทีไม่ออกไปไหนอีกเลยพักใหญ่ แม้แต่ที่บ้านพระอาทิตย์ก็ยังต้องขึงตาข่ายป้องกันลูกระเบิด
เมื่อก่อนป้าอาศัยรัศมีจันทร์เป็นเครื่องมือกำจัดสุทธิดา แต่มาภายหลังลุงต้องการให้เสี่ยเลิกกับรัศมีจันทร์โดยหวังจะฟื้นคืนตำแหน่งภรรยาหลวงให้แก่โสภาวลีหลานรัก ป้าก็รับรู้และเริ่มช่วยกันไล่บี้รัศมีจันทร์เหมือนที่เคยเล่นงานสุทธิดา หญิงเล็กก็เคยไปฟ้องป้าว่ารัศมีจันทร์แอบไปนินทาป้าว่า ป้าไม่ค่อยเอาใจใส่ลุง วันๆนอนตื่นสาย เอาแต่ร้องคาราโอเกะ เล่นไพ่ และชอบเรียกบริวารหนุ่มมาคอยนวดให้ แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องจริง แต่ป้าไม่ชอบให้ใครมานินทา
ป้าเป็นคนขี้เมื่อย ยิ่งระยะหลังอ้วนขึ้น เลยมีอาการของคนอ้วนที่ปวดเมื่อยตามร่างกาย เวลาป้าไปต่างประเทศ ก็ต้องเอาหนุ่มหมอนวดประจำตัวไปด้วย สถานะของรัศมีจันทร์ตอนนี้ไม่สู้ดีนัก หลังจากที่ลุงมานอนโรงหมอสีหราชได้หลายเดือนแล้ว เธอแทบไม่มีโอกาสได้มาเยี่ยมเยียนเลย เพราะช่วงหลังๆ ลุงไม่ค่อยชอบหน้าเธอเท่าไร ส่วนสามีของเธอก็ทำตามคำสั่งของพ่อคือเหินห่างแทบไม่มองหน้ากันเลย เมื่อก่อนรัศมีจันทร์รักและเคารพป้ามาก ที่เธอมีวันนี้ก็เป็นเพราะป้าที่คอยสนับสนุนและสั่งสอน ถึงแม้เธอจะรู้ว่าตอนนั้นป้าต้องการใช้เธอเพื่อที่จะกำจัดสุทธิดาออกไปเท่านั้นเอง
มาถึงตอนนี้เธอรู้แล้วว่าป้าไม่ได้รักเธออีกแล้ว ป้าไม่อนุญาตให้เธอใช้ของต่างๆที่เป็นมรดกตกทอดมา เธอไม่เคยได้ออกงานเป็นตัวแทนของป้า เพราะป้าเลือกใช้บริการของโสภาวลีหลานในใส้ของตนเองตลอด ทำให้รัศมีจันทร์อดที่จะน้อยใจไม่ได้ขณะที่เสี่ยอูก็กำลังหลงระเริงอยู่กับเมียคนใหม่ แต่ป้าก็ไม่เคยเรียกลูกชายมาตักเตือนเลยแม้แต่น้อย ทั้งๆ ที่หลานปังปอนก็เริ่มโตขึ้นทุกวัน เรื่องนี้ทำให้รัศมีจันทร์รู้ตัวดีและไม่พอใจลุงและป้าเป็นอย่างมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เธอจึงยังต้องอดทนต่อไป เพราะไม่มีทางเลือก
ตอนนี้ลิ้มหวนกลับมาคืนดีกับป้า ทั้งคู่เคยมีคนเห็นแอบนัดกันไปเจอที่โรงแรมดุสิตธานีและโรงแรมสุโขทัย ป้าบอกให้ลิ้มสบายใจได้ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องคดีใดๆทั้งสิ้น แต่ป้าขอให้ลิ้มสัญญากับป้าว่า จะไม่ไปมีอะไรกับใครอีก ไม่ว่าใครทั้งนั้น โดยเฉพาะคุณเล็กเจ้าของโรงละครริมแม่น้ำ ที่ป้าจะกำชับเป็นพิเศษ เพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา เป็นภรรยาที่ลิ้มทั้งรักและบูชา แถมไม่ค่อยกลัวเกรงป้า แต่คุณเล็กไม่อยากมีเรื่อง จึงทำเป็นว่าเลิกกับลิ้มไปแล้ว แต่ป้าก็รู้ดีว่าลิ้มติดอกติดใจผู้หญิงคนนี้มากเป็นพิเศษ ตอนนี้ลิ้มก็กลับมาดังขึ้นอีกครั้ง แถมลุงยังบอกว่าลิ้มเป็นคนดี ช่วยครอบครัวของลุงไว้หลายครั้ง
...............
อุบารัตนน : คุณป้าอยากเป็นนางเอก
หญิงใหญ่หรือจูลี่เป็นลูกสาวคนโตของลุงที่ลุงรักมากที่สุดและก็ทำให้ลุงผิดหวังมากที่สุดเช่นกัน เป็นลูกที่ฉลาดที่สุดและมีบุคคลิกดีที่สุด ที่ลุงรักตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เป็นเพื่อนเล่นกีฬา ตีแบดมินตันด้วยกัน ที่โด่งดังมาก คือ การแข่งเรือใบกีฬาแหลมทอง ที่กำหนดไว้ให้สองพ่อลูกได้ครองเหรียญทองร่วมกันและสร้างประวัติศาสตร์ของวันกีฬาแห่งชาติเมื่อปี 2510
ลุงได้ส่งหญิงใหญ่คนเก่งไปเรียนสถาบันเทคโนโลยี่ชื่อดังระดับโลกเอ็มไอทีที่สหรัฐ แต่หญิงใหญ่ใจแตกไปหลงเสน่ห์หนุ่มอเมริกันจนมีลูกด้วยกันสามคน และขอลาออกจากวงศ์ตระกูลเมื่อปี 2515 เชื่อกันว่าหญิงใหญ่เป็นคนที่ฉลาดที่สุดในวงศ์ตระกูล เธอจบปริญญาตรีชีวเคมีที่เอมไอที และจบโทสาธารณสุขที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียยูซีแอลเอสหรัฐอเมริกา หญิงใหญ่หย่ากับนายปีเตอร์จันทร์เสนในปี 2541 และลุงแต่งตั้งเธอกลับสู่วงศ์ตระกูลอีกครั้งในปี 2544
เธอกลับมาปรากฏตัวเป็นดาวเด่นโดยเฉพาะโครงการป้องกันแก้ไขปัญหายาเสพติดที่เน้นเยาวชนหรือโครงการนัมเบอร์วันที่มีตัวเลขสมาชิกถึง 37 ล้านคน รวมทั้งจัดรายการตอบปัญหาของเยาวชนทางโทรทัศน์ แสดงละคร แสดงภาพยนต์ ร้องเพลง ด้วยสไตล์การแต่งกายที่มีสีสรรค์นำสมัยและท้าทาย
วันที่หญิงใหญ่จูลี่มาเยี่ยมลุง คนที่โรงหมอสีหราชตื่นเต้นกันใหญ่ เธอสวยยิ่งกว่าตอนสาวๆ เป็นคนน่ารัก ใครเห็นเธอพูดจาก็จะอดขำเธอไม่ได้เพราะทำตัวเหมือนเด็ก เธอพึ่งมาจากการเปิดกล้องหนังเรื่องใหม่มายเบบี้กาก ที่เธอเป็นนางเอกใหม่ของชาคริต ว่ากันว่าเธอมีส่วนในการร่วมประพันธ์เนื้อเรื่อง เธอรับบทเอกเป็นนักข่าวสืบความลับ เกี่ยวกับเชื้อไวรัสสายพันธุ์ใหม่ของบริษัทยาข้ามชาติที่เธอต้องรีบสืบหาเพื่อช่วยชาวโลกให้พ้นจากหายนะ
หญิงใหญ่สวมเสื้อสีเขียวผ่าอกลึกมาก กระโปรงแดง รองเท้าสีขาว ผิวพรรณมีแสงออร่า หุ่นดี เธอเคยเป็นลูกรักของลุง ตอนสาวๆ ลุงหวงเอามากๆ มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ ชาย เมืองสิงห์เป็นนักร้องที่กำลังดังมากๆ แต่ต้องหยุดร้องเพลงกระทันหันและหนีไปอาศัยวัดเป็นที่อยู่ชั่วคราว เพราะคุณลุงขอร้อง
แล้วลุงก็ส่งหญิงใหญ่ไปเรียนเอมไอทีมหาวิทยาลัยเทคโนโลยี่ชื่อดังของสหรัฐ แต่เหมือนหนีเสือปะจระเข้ เพราะหญิงใหญ่ไปสร้างวีรกรรมรักกับหนุ่มอเมริกัน เป็นที่โจษจันกันมาก ลุงมารู้ทีหลังตอนที่หญิงใหญ่ตั้งครรภ์ลูกคนแรกได้ราว 3 เดือนแล้ว ตอนนั้นลุงถึงกับช็อคไปเลย ต้องนอนโรงหมอไปหลายวัน ปกติลุงสูบบุหรี่จัดอยู่แล้ว ช่วงนั้นเล่นสูบซิก้ากันเลยไม่ต่ำกว่าวันละสิบมวน และต้องกินน้ำใบบัวบกแก้ช้ำในวันละหลายแก้ว
พอเวลาผ่านไป หญิงใหญ่จูลี่ทำมาหากินอะไรไม่ได้ ในที่สุดก็ต้องหอบลูกกลับมาหาคุณยายสมจิตและคุณทวดสังวอนให้ช่วยโอ้โลมพ่อของเธอให้ใจอ่อน เธอก็เทียวไปเทียวมาใช้ความพยายามอยู่หลายรอบจนลุงต้องยอมให้เธอกลับมาสู่ร่มเงาของวงศ์ตระกูลเพื่อจะได้อาศัยบารมีของลุงทำมาหากินด้วยวิธีพิเศษจนเธอกลายเป็นเศรษฐินีคนใหม่ ที่ใครต่อใครต้องสยบต่อเธอ อย่างไม่อาจปฏิเสธได้
ตอนแรกสามีฝรั่งนายปีเตอร์ จันทร์เสนที่ใช้ชื่อไทยว่าประสิทธิ์ได้เข้ามารับสัมปทานวางท่อแก๊สทั้งบนบกและในทะเลแถวภาคตะวันออกชลบุรี ระยอง สัตหีบ
ตอนนั้นนายปานลูกชายเสี่ยชิวชลบุรีไปปล้นเงินที่เตรียมไว้จ่ายคนงานวางท่อแก๊สถึงสองครั้ง ลุงสมชายซึ่งเป็นพ่อตาของนายปีเตอร์จึงสั่งเก็บเสี่ยชิวและลูกชายโดยให้เสธสายหยุดนักปราบคอมมิวนิสต์รับไปดำเนินการ ใช้รถกระบะ 2 คันบรรทุกชายฉกรรจ์นับสิบคนตามประกบใช้อาวุธสงครามนานาชนิดกราดยิงถล่มรถเบนซ์ของเสี่ยจิว โยนระเบิดมือเข้าใส่ช่องกระจกรถแล้วกราดยิงถล่มซ้ำจนดับคาที่หมดทั้งคัน
ต่อมานายปีเตอร์ก็นำกิจการแชร์ลูกโซ่มาเผยแพร่ในประเทศไทย โดยเป็นผู้ก่อตั้งแชร์แม่ชม้อยที่ลือลั่น ตอนที่โดนจับนางชม้อยยังพูดออกทีวีขอให้คุณประสิทธิ์ซึ่งก็คือนายปีเตอร์ จันทร์เสนสามีหญิงใหญ่ให้ช่วยเธอด้วย
ทุกวันนี้หญิงใหญ่เธอมีโครงการเบอร์หนึ่งกับพวกเด็กวัยรุ่นโดยเฉพาะพวกเด็กหนุ่มๆรูปร่างหน้าตาดีที่ทำให้เธอกระปรี้กระเปร่ามีชีวิตชีวาจากวัยป้ามาเป็นวัยเดียวกันกับวัยรุ่น เธอเข็นลูกสาวของเธอฟอยไฟลิงให้เป็นดารา โดยไปทาบทามพระเอกหนุ่มหล่อระดับต้นๆ คือ ติ๊ก เจษฎา กับ แท่ง ศักดิ์สิทธิ์ ที่คุณฟอยคลั่งไคล้มาก เคยไปเฝ้าถึงกองถ่าย คุณฟอยอยากเล่นคู่กับ ติ๊ก แต่สติ๊กไม่เอา เลยไปทาบทามแท่ง แท่งก็ไม่เอา หญิงใหญ่ถึงขนาดลงมาขอด้วยตัวเองแต่ก็ไม่สำเร็จ จนติ๊กและแท่งต้องตกงาน เพราะโดนแบนไปพักใหญ่ ฐานไปขัดใจหญิงใหญ่ลูกสาวลุงสมชายผู้กว้างขวางคับประเทศ
ตอนหลังลุงมารู้ว่าหญิงใหญ่แอบหนีไปเล่นหนังหวังแข่งกับแองเจลีน่าโจลี่นางเอกหนังดาราดังของฮอลลีวู้ด ทั้งๆ ที่ลุงสั่งกำชับแล้วเพราะต้องการรักษาภาพของตระกูลให้สูงส่ง แม้ว่าในชีวิตจริงลุงก็เป็นนักดื่มตัวยงและเป็นสิงห์อมควันมาตั้งแต่ยังเป็นหนุ่ม ที่จริงครอบครัวของลุงก็ไม่ได้ดีไปกว่าครอบครัวทั่วๆไป เพียงแต่ลุงมีกฎระเบียบห้ามใครวิจารณ์โดยเด็ดขาดเท่านั้นเอง
ตอนที่หญิงใหญ่ไปถ่ายหนังแถวเมืองทองธานีก็จะมีการปิดถนนแบบเต็มอัตราใช้กำลังทั้งทหารและตำรวจคอยอารักขานางเอกรุ่นคุณป้าดาราสุดพิเศษคนนี้ กำหนดเวลาตอนสี่โมงเย็นแต่กว่าเธอจะมาก็ต้องหลังพระอาทิตย์ตกดินเพราะเธอห่วงสวยมาก มาทีไรก็สายทุกที เธออยากจะทำอะไรก็ได้ไม่มีใครกล้าว่าเธออยู่แล้ว ชอบแต่งกายหวือหวาชวนตื่นตาเร้าใจ การถ่ายทำที่เมืองทองธานีกว่าจะเสร็จก็เกือบตี 2 หลายคนต้องทนลำบากเพื่อการเป็นนางเอกหนังของเธอ เวลาแสดงก็ต้องถ่ายใหม่หรือเทคบ่อย เธอเล่นนอกบทตลอด พระเอกชาคริตทำหน้าบอกบุญไม่รับ แต่ก็ต้องทนเพราะไม่อยากตกงานแบบรุ่นพี่ที่เคยโดนมาแล้ว
หนังฟอร์มใหญ่เรื่องมายเบบี้กาก มีผู้สนับสนุนใหญ่มากมาย ตั้งแต่การสื่อสาร การท่องเที่ยว การบินไทย ปตท. ซึ่งล้วนเป็นกิจการของรัฐ ที่ไม่มีส่วนได้ประโยชน์อะไรจากหนังเรื่องนี้เลย บางหน่วยงานก็ขาดทุนตลอดกาลอยู่แล้ว ข่าวว่าขนาดแจกตั๋วฟรียังไม่มีคนไปดู ทั้งๆที่ขนดาราชายระดับแนวหน้ามาตั้งหลายคน ดูๆไป คล้ายกับคนไม่เจียมสังขาร ถ้าใช้เงินของตนเองก็คงไม่มีใครว่า แต่การที่อยากเด่นอยากดังด้วยการถลุงเงินราชการ หรือไปบังคับกะเกณฑ์กึ่งรีดไถ ทำให้น่าเกลียดและน่าดูถูกมากๆ
มีรายงานสรุปว่าหนังเรื่องมายเบบี้กากซึ่งทุ่มทุนสร้างมากกว่า 100 ล้าน หลังจากเข้าฉายครึ่งเดือนแรก ได้เงินเพียง 7.2 ล้าน แม้จะไม่ค่อยมีคนดู แต่ก็ยังต้องทนฉายต่อไป บางโรงต้องทนฉายเป็นเดือน ทั้งๆที่ได้จัดงานเปิดฉายรอบแรกใหญ่โตมากโดยหญิงกลางไปเป็นประธานเปิดเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม 2552 โฆษณาใหญ่โตว่าเป็นหนังบู๊ที่มีสาระ ระดับฟอร์มยักษ์ ทุ่มทุนสร้างกว่า 100 ล้าน ฝีมือคนไทย นำแสดงโดยหญิงใหญ่นางเอกวัยดึก และนักแสดงหนุ่มหล่อแถวหน้าของวงการบันเทิงแถมมีพระเอกฮ่องกงชื่อดังร่วมสมทบอีกด้วย
เสี่ยอู : ลูกไม่รักดีขนานแท้
ลุงและป้าส่งเสี่ยอูไปเรียนชั้นประถมและมัธยมที่โรงเรียนประจำในประเทศอังกฤษ พอเป็นหนุ่ม ลุงและป้าส่งให้ไปเรียนที่วิทยาลัยการทหารเวสปอยต์ที่สหรัฐโดยหวังว่าเสี่ยคงจะได้เป็นนายร้อยติดดาวบนบ่ากลับมาให้พ่อแม่ได้ชื่นใจและสานฝันให้เป็นจริง เพราะก่อนหน้านี้ลุงกับป้าต้องผิดหวังกับหญิงใหญ่จูลี่ลูกสาวคนโตที่ลุงหวังใจว่าเธอจะไปคว้าใบปริญญาสาขานิวเคลียร์ฟิสิกส์ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี่แมสสาจูเสทหรือเอ็มไอทีที่โด่งดังของสหรัฐ
แต่หญิงใหญ่ก็ทำให้ผิดหวัง เพราะใจแตกมีสามีอเมริกันจนมีลูกถึงสามคน ในที่สุดก็ต้องบากหน้ากลับมาพึ่งพ่อแม่ไปไหนไม่รอด เสี่ยอูจึงเป็นความหวังที่สองที่จะสานฝันให้ลุงและป้า เพราะทั้งสองท่านไม่มีโอกาสเล่าเรียนจบเป็นบัณฑิตเนื่องจากช่วงนั้นลุงต้องไปเก็บตัวให้พ้นคดีและไปประสบอุบัติเหตุขับรถชนบาดเจ็บสาหัสต้องเสียตาข้างขวา ส่วนป้าก็ต้องรีบผูกมัดแต่งงานกับลุงตามแผนที่ครอบครัวของป้าวางไว้ขณะที่อายุแค่ 18 ปีไม่ทันเรียนจบวิชาพยาบาลด้วยซ้ำ
แต่เสี่ยอูก็ทำให้ลุงผิดหวังซ้ำสอง เพราะนอกจากจะไม่สามารถเรียนให้จบเพื่อคว้าดาวมาติดบนบ่าได้แล้ว ยังไปสร้างวีรกรรมนอกลู่นอกทาง ชกต่อย เกเร ไม่ยอมเชื่อฟังครูบาอาจารย์ ไม่ยอมเข้าเรียนจนทางวิทยาลัยต้องเชิญผู้ปกครองมาพบและให้ออก เสี่ยจึงต้องย้ายไปเรียนที่ใหม่ที่วิทยาลัยทหารดันทรูนของออสเตรเลียและเรียนจนจบแบบไม่ค่อยสมบูรณ์ คือแทนที่จะได้เป็นนายร้อยติดดาวบนบ่า แต่ทำได้แค่เป็นจ่าติดบั้ง จนมีชื่อเล่นว่าจ่าห้าว
ก็เหมือนกับลุงและป้า แต่ด้วยอำนาจบารมีที่มีมากล้นฟ้าทำให้ลุงกับป้ามีใบปริญญารวมกันได้หลายกิโลเพราะลุงก็มีร้อยกว่าใบ ว่ากันว่าลุงมีใบปริญญามากที่สุดในโลกทั้งๆที่ลุงไม่เคยจบปริญญาตรี มีครั้งหนึ่งลุงเคยได้ปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์วันเดียวถึงสิบใบ
ลุงสมชายได้แต่งตั้งเสี่ยอูเป็นทายาทเมื่ออายุครบ 20 ปี ในปี 2515 และได้เรียกเสี่ยอูกลับมาช่วยปราบปรามนักศึกษาในเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 ด้วยการเชื้อเชิญให้จอมพลถนอมกลับเข้ามาบวชที่วัดบวรนิเวศน์ ลงท้ายสร้างเรื่องว่านักศึกษาแสดงละครแขวนคอลบหลู่เสี่ยอู ให้ลูกเสือชาวบ้าน กระทิงแดง ตชด.และตำรวจนครบาลเข้าทำการล้อมฆ่าในธรรมศาสตร์
เพื่อกำจัดอิทธิพลความคิดสังคมนิยมที่กำลังแผ่ขยายเข้ามา โดยปลายปีก่อนหน้านั้นพรรคประชาชนปฏิวัติลาวได้รับชัยชนะโค่นล้มสถาบันกษัตริย์ลาวในวันที่ 2 ธันวาคม 2518
หลังจากที่เสี่ยอูได้แค่บั้งระดับจ่าหรือนายสิบกลับมาจากเมืองนอกได้ไม่นาน แต่เนื่องจากเป็นลูกของผู้ยิ่งใหญ่ในแผ่นดินจึงต้องมีหน้ามีตา แค่เข้ารับการฝึกพอเป็นพิธีและใช้เวลาไม่กี่ปีก็ได้ตำแหน่งสูงสุดในทุกเหล่าทัพโดยง่ายดาย รวมไปถึงใบขับขี่เครื่องบิน ที่เพิ่งได้เมื่อปี 2549 ในวัยที่ใกล้เกษียณเต็มทีแล้ว ถึงแม้ว่าจ่าจะช้ากว่าคนทั่วไปถึง 20 กว่าปี เพราะคนที่ได้ใบอนุญาตขับเครื่องบินมักจะอยู่ในวัย 30 ต้นๆ เท่านั้น แต่ที่แปลกก็คือเสี่ยได้เป็นครูสอนนักบิน ในปี 2552 ทั้งๆที่เพิ่งจบและยังไม่มีความชำนาญ
เสี่ยอูก็เป็นชายชาตินักรบที่ผ่านการฝึกฝนอย่างหนักมาพอสมควร สมัยหนุ่มๆ เสี่ยเป็นคนที่ดูแลตัวเองได้ดี ชอบออกกำลังกายวิ่งจ็อกกิ้ง เข้ายิมเพื่อออกกำลังกายเป็นประจำ จึงมีรูปร่างดี
แต่ภาพของเสี่ยอูในช่วงหลัง กลับเป็นภาพของชายวัยใกล้เกษียณที่อมโรค โหนกแก้มยกสูง แก้มตอบ สีผิวบนใบหน้าหมองคล้ำ เนื้อที่บริเวณขมับยุบตัวลง ผิวหนังตามลำตัวเหี่ยวย่น เอ็นขึ้นตามหลังมือ รูปร่างซูบ ผอมโกรก เหมือนคนตายซาก ข่าวลือที่ว่าเสี่ยอูเป็นโรคเอดส์หรือปล่า ไม่มีใครยืนยัน แต่คนใช้บ้านนั้นบอกว่า เสี่ยต้องกินยาตรงเวลาทุกวันเช้า-เย็น กินมานานหลายปีแล้ว จะต้องมีคนเตือนให้กินยาตลอด ห้ามลืมเป็นอันขาด เมื่อไปรักษาโรคเลือดกับหมอที่เยอรมัน ต้องรับเลือดใหม่อย่างเดียว ข่าวว่าเสี่ยมีเชื้อเอชไอวีแต่ได้กินยาเพิ่มภูมิต้านทานเป็นประจำ เพื่อป้องกันโรคแทรกซ้อน
เมื่อก่อน ตอนดึกๆ เสี่ยจะสวมเสื้อกล้ามสีดำ คาบไปบ์ ขับรถเบนซ์สองที่นั่ง สีดำ แอบไปเที่ยวกลางคืนเป็นการส่วนตัว โดยมีตำรวจท้องที่ประสานงานดูแลรับผิดชอบเรื่องถนนหนทาง ถ้ามีปัญหาไม่สะดวกหรือรำคาญตาก็มีสิทธิ์โดนย้ายภายใน 24 ชั่วโมง
เสี่ยอูเดินตามรอยเท้าพ่อแม่คือเรียนไม่จบปริญญาไม่ได้เป็นบัณฑิต แต่กลับเดินสายเที่ยวแจกปริญญาให้คนที่เรียนจบเป็นบัณฑิต โดยได้ค่าหัวคนละหลายร้อยบาท ทั้งปีก็รวมแล้วได้ไปหลายสิบล้านบาท แถมยังได้อบรมสั่งสอนให้โอวาทส่งท้าย
ลุงสมชายกับกับป้าสมจิตก็ได้รับแจกปริญญามาไม่ต่ำกว่า 10 กระบุงแบบไม่ต้องไปเรียนให้เสียเวลา ส่วนลูกๆก็ได้ปริญญาเกียรตินิยมล่วงหน้า ทั้งๆที่ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยได้ไปเรียน เพราะการไปเรียนแต่ละครั้งเป็นเรื่องโกลาหลที่ทำให้อาจารย์และนักศึกษาต้องลำบากกันทั้งมหาวิทยาลัย อย่างมากก็แค่ไปเพื่อถ่ายรูปพอเป็นพิธี
มีครั้งหนึ่งที่พลเอกชายชาติได้รับมอบปริญญาเอกจากลุง แต่พลเอกชาติชายไม่เอาเพราะไม่ได้มีความรู้ในสาขานั้นเลย ผิดกับลุงและป้าที่ไม่เคยปฏิเสธเลย ทำเป็นอัจฉริยะมีความรอบรู้ในทุกเรื่อง
งานอดิเรกเพื่อหารายได้พิเศษอย่างหนึ่งของเสี่ยอูที่ทราบกันในวงการหวยใต้ดินคือการเป็นคนบงการล้อคเลขสลากกินแบ่งเพื่อเอาไปซื้อหวยใต้ดินหารายได้พิเศษ เสี่ยอูจึงสามารถบอกเลขที่จะออกรางวัลได้แม่นยำกว่าพระหรือสำนักทรงเจ้าทุกแห่งทั่วประเทศ เรื่องนี้วงการหวยใต้ดินทราบกันดี รวมทั้งการที่หวยมักออกตัวเลขที่แสดงความศักดิ์สิทธิ์ปาฏิหารย์ที่เกี่ยวโยงกับลุงสมชายในโอกาสสำคัญๆที่มักจะปรากฏข่าวให้เป็นที่ฮือฮากันเป็นประจำ
เสี่ยอูมีตำแหน่งเป็นทายาทอย่างเป็นทางการ แต่ยิ่งนานวันไปเสี่ยอูยิ่งทำท่าถอดใจมากขึ้น เพราะลุงไม่มีทีท่าว่าจะลงจากเก้าอี้และก็คงไม่เสียชีวิตง่ายๆเพราะลุงเล่นยึดเอาโรงหมอที่ใหญ่และทันสมัยที่สุดเป็นบ้านถาวร เสี่ยเคยบ่นให้คนใกล้ชิดฟังว่าตนเองคงเป็นได้แค่ทายาทที่แก่ที่สุดในโลก ขณะที่เสี่ยต้องไปรักษาตัวที่เยอรมัน ถ่ายเลือด และกินยาจนมีอาการข้างเคียงอย่างที่เห็น และวัคซีนที่ทดลองใช้ก็มีผลออกมาไม่ค่อยดี ปังปอนก็เป็นเรื่องที่เสี่ยเริ่มกังวล หลังจากที่เสี่ยได้ให้หมอฝีมือดีอย่างหมอจงเจตน์แห่งโรงพยาบาลเจตนินย่านชิดลม เป็นคนทำกิฟท์ โดย ล้างเชื้อโรค คัดเชื้อเลือกเพศชาย ฉีดเชื้อเข้าท่อนำไข่ และทำคลอด
แต่ผลลัพธ์ คือ ปังปอนกลายเป็นเด็กที่มีความผิดปกติทางสมอง ที่ชาวบ้านเรียกว่า เด็กเอ๋อ ข่าวว่าเสี่ยอูรับไม่ได้ เลยเนรเทศหมอจงเจตน์ไปอยู่ต่างประเทศจนกระทั่งได้มาแก้ตัวเรื่องทำกิฟท์ให้น้องนุ้ย จึงได้มีโอกาสกลับมา ภายในเวลา 5 ปี หมอคนนี้ เลื่อนจากพ.ต.อ.มาเป็น เป็นพล.ต.ท.แสดงให้เห็นถึงบารมีของเสี่ยในการแต่งตั้งนายตำรวจ จนเคยทำให้เกิดปัญหาไม่สามารถแต่งตั้งผู้บัญชาการตำรวจได้ในช่วงปี 2552
เสี่ยอูอยากส่งปังปอนเข้าเรียนที่โรงเรียนจิตรลดา แต่ทางโรงเรียนไม่อยากรับ เพราะกลัวจะเรียนไม่ทันเพื่อน เสี่ยต้องส่งไปเรียนที่เยอรมัน แต่เขาก็ไม่รับ สุดท้ายต้องบังคับให้โรงเรียนจิตรลดารับจนได้ พร้อมทั้งเตรียมทำป้ายนักเรียนดีเด่นระดับเหรียญทองไว้ให้ล่วงหน้า ทั้งๆที่ปังปอนตอนอายุ 4 ขวบ ครึ่ง ยังอมนิ้วมือตัวเองตลอดเวลา เวลาเดินชอบเดินด้วยปลายเท้า กระโดดไปกระโดดมา พอคนอื่นพูดก็จะชอบพูดตาม ตำรวจที่รับใช้เล่าว่า ถ้าปังปอนโตกว่านี้หน่อยจะให้ไปฝึกขี่ม้าที่บางขุนเทียนกับตำรวจม้า เพื่อไปฝึกการทรงตัวและฝึกสมาธิ
เสี่ยอูได้บอกกับทูตของสหรัฐเมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน 2550 ว่าหากไม่มีลุงสมชายประเทศไทยอาจเป็นเผด็จการเต็มรูปแบบดังเช่นที่เคยเป็นในสมัยของจอมพล ป. พิบูลสงคราม ลุงสมชายได้ช่วยปกป้องประเทศไทยและอดีตนายกรักสินเป็นเผด็จการที่ขึ้นสู่อำนาจโดยการเลือกตั้ง สะท้อนให้เห็นความคิดทางการเมืองที่ล้าหลังของเสี่ยอู ทั้งๆที่เสี่ยอูได้รับการอุปถัมภ์ทางการเงินจากนายกรักสินหลายครั้ง แต่ก็ยังต้องขึ้นกับคำสั่งของลุงสมชายและป้าสมจิตในทุกเรื่อง รวมทั้งเรื่องการแต่งงานและคู่ครองที่เปลี่ยนมาแล้วหลายครั้งหลายหน หม่อมอุ๋ยได้บอกท่านทูตสหรัฐว่าที่เสี่ยอูมีรูปร่างผอมเกร็งเพราะสวมเครื่องรัดรูปไม่ได้เป็นเอดส์อย่างที่ลือกัน
เสี่ยอู ผู้ไม่เกรงใจใคร
เสี่ยต้องการให้ลุงโอนทรัพย์สินบางส่วนให้เป็นของเสี่ย เช่น บ้านหลังใหญ่ตามหัวเมือง และของสะสมมีค่า พวกวัตถุโบราณต่างๆ ลุงไม่ยอมให้ทั้งหมดแต่ให้เสี่ยนำของโบราณบางอย่างเช่นเสาโคมไฟกินรีที่ถนนราชดำเนินเอาไปตกแต่งบ้านของรัศมีจันทร์ภรรยาใหม่ ซึ่งเสี่ยได้เคยทำมาแล้วหลายครั้ง บางทีก็ไปเอาของในวัดพระแก้วแล้วก็ทำของเทียมวางไว้แทน
เมื่อหลายปีก่อนช่วงที่เสี่ยยังอยู่กับสุทธิดา ที่คฤหาสน์นนทบุรี เสี่ยไล่ยึดที่ดินของชาวบ้านบริเวณนั้น โดยไม่มีการจ่ายเงินค่าเวณคืน แต่ชาวบ้านไม่มีใครกล้าปริปาก
การสร้างบ้านหลังใหญ่ของเสี่ยให้บรรดาเมียๆทั้งหลาย จะมีการทยอยสร้างและค่อยๆขยายพื้นที่ออกไป แต่มีชาวบ้านที่เป็นมุสลิมบางส่วนไม่พอใจเสี่ย ทั้งยังไม่กลัวและไม่เคยเคารพศรัทธาอยู่แล้ว จึงไม่ยอมและรวมตัวกันยื่นหนังสือร้องเรียนลุง ลุงจึงสั่งให้เสี่ยระงับการกระทำดังกล่าว ทำให้เสี่ยไม่พอใจมาก แต่หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ไฟไหม้ที่ชุมชนมุสลิมดังกล่าว ตำรวจไม่สามารถจับผู้วางเพลิงได้ ชาวบ้านละแวกนั้นทราบดี แต่ทำอะไรไม่ได้
หลังจากนั้นเสี่ยก็มักทำอะไรโดยที่ไม่ฟังเสียงทัดทานหรือเกรงใจลุงอีกต่อไป
ต่อมาเสี่ยต้องการที่ดินใกล้คฤหาสน์นนทบุรี เพื่อสร้างท่าเรือและที่เก็บเรือหรูของเสี่ย แต่ที่ดินผืนที่ติดกันเป็นที่ดินของวัดที่อยู่ไม่ไกลจากตัววัดชลประทาน ตามข่าวว่ามีโบสถ์หรือเจดีย์เก่าอยู่ด้วย เสี่ยถูกต่อต้านอย่างหนัก จากพระปัญญาและพระลูกวัด แต่เสี่ยไม่ฟังเสียง ยังไงก็จะเอาให้ได้ และไม่พอใจพระปัญญา หาว่าท่านเป็นตัวตั้งตัวตี ถึงขนาดไปทะเลาะกับพระ และใช้กำลังยึดเอาที่ดินแปลงนั้น สั่งรื้อถอนศาลเจ้าพ่อเสือ และเอาของในวัดมาปลูกสร้างใหม่ในที่ดินใกล้ๆกัน
ทำให้พระปัญญาเสียใจมาก ถึงขนาดเอ่ยปากว่า ใครที่มีจิตใจชั่วช้า ทำกับสถานที่เก่าแก่แห่งนี้ เพียงเพื่อต้องการสนองกิเลส บาปกรรมจะตกถึงตัว และคนในครอบครัว ต่อมาเสี่ยก็ได้ครอบครองที่ดินผืนดังกล่าว เพียงเพื่อเอามาสร้างที่เก็บเรือและท่าขึ้นเรือ
ช่วงที่เสี่ยประกาศเลิกกับสุทธิดามีการตั้งเต็นท์ นำเอาของใช้ของสุทธิดามาเผาประจานที่หน้าคฤหาสน์นนทบุรี เป็นที่ฮือฮาไปทั้งจังหวัด เป็นไปตามคำสั่งของลุงเพราะสุทธิดาไปพลาดท่าโดนจับเรื่องลักลอบขนแป้งที่อังกฤษ จึงต้องรีบตัดตอนไม่ให้เกี่ยวโยงมาถึงธุรกิจของลุงและครอบครัว และถือโอกาสไล่ลูกสะใภ้ที่ลุงถือว่าเป็นผู้หญิงชั้นต่ำที่เคยมีสามีมาแล้ว
หลังจากเลิกรากับสุทธิดาแล้ว เสี่ยอูมักยึดเอาทรัพย์สมบัติและของมีค่าของส่วนรวม รวมทั้งของเก่าของโบราณในวัดพระแก้วไปเป็นสมบัติส่วนตัว เอาไปประดับบ้านหลังใหม่ที่สร้างไว้อยู่กับรัศมีจันทร์ โดยทำของเลียนแบบแทนของจริงที่ไปเอามา บางส่วนยังเอาไปตกแต่งให้ฟู่ฟ่าสุนัขตัวโปรด เป็นสุนัขพุดเดิ้ลตัวผู้ที่ผู้ขายยกให้ศิริวารีตอนไปเที่ยวตลาดนัดจตุจักรเมื่อปี 2540
เสี่ยรักฟู่ฟ่ามาก เสี่ยมีอะไรฟู่ฟ่าก็จะต้องมีเหมือนเสี่ย เสี่ยมี ชุดพลร่ม ฟู่ฟ่าต้องมีเหมือนกัน เสี่ยเป็นกัปตันขับเครื่องบิน ฟู่ฟ่าก็ได้เป็นกับตันขับเครื่องบินและมีชุดกัปตันเหมือนกัน แถมมียศมีเงินเดือนเหมือนกัน ข่าวว่ามียศระดับร้อยโท แถมมีบ้านส่วนตัวอย่างดีหรูหรา โดยมีทีมเลี้ยงอยู่ 2ทีม ผลัดเปลี่ยนกันทำหน้าที่ ทุกคนต้องปฏิบัติต่อฟู่ฟ่าเหมือนเป็นเจ้านายชั้นสูง ต้องหมอบคลานกราบไหว้ และกินอาหารที่สั่งจากเมืองนอกด้วย วันที่ 15 มิถุนายน เป็นวันคล้ายวันเกิดของฟู่ฟ่า จะมีการจัดงานอย่างยิ่งใหญ่ มีการให้ฟู่ฟ่ามากินอาหารร่วมกับคนรับใช้ของเสี่ย และห้ามใครตีหรือทำร้ายฟู่ฟ่าเด็ดขาดมิฉะนั้นจะต้องโดนลงโทษอย่างหนัก
รัศมีจันทร์ได้บอกทูตสหรัฐว่าฟู่ฟ่าได้รับชั้นยศเป็นพลอากาศเอก ถูกนำออกมาแสดงตัวในงานโดยแต่งตัวเป็นทางการในชุดสำหรับงานราตรีที่ครบเครื่องโดยมีถุงครอบอุ้งเท้า และในตอนหนึ่งขณะที่วงดนตรีกำลังเล่นเพลงที่สอง ฟู่ฟ่าก็กระโดดขึ้นบนหัวโต๊ะและเริ่มเลียน้ำจากแก้วของแขกในงาน รวมทั้งของท่านทูตสหรัฐด้วย ท่ามกลางความตกตะลึงของแขกจำนวนกว่า 600 คนในงาน และยังเป็นที่กล่าวขานเรื่อยมา
...............
สิรินเทพ : เธอคือความหวังเดียวของตระกูล
หญิงกลางหรือสิรินเทพ เกิดเมื่อวันเสาร์ที่ 2 เมษายน 2498 ชื่อเล่น น้อย เป็นลูกสาวคนกลาง จึงอาจขาดการเหลียวแลจากลุงและป้า เพราะลุงรักลูกสาวคนโตหญิงใหญ่อุบลรัตนานน ขณะที่ป้ารักลูกสาวคนเล็กจุฬาพอง ตอนจบประถม 7 ได้คะแนนสูงสุดของประเทศ ถึง 96.6% เรียนเก่งทุกวิชา มีความสามารถทุกด้านตามแบบลุงสมชาย ทั้งร้อยแก้วและร้อยกรอง จบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ได้เป็นที่หนึ่งของประเทศแผนกศิลปะ ปี 2515 ด้วยคะแนน 89.3%
หญิงกลางแม้จะเป็นหญิงแต่ก็ขยันอดทน ตามลุงและป้าเดินทางไปเยี่ยมราษฎรทุกหนแห่ง จนแทบจะไม่มีเวลาเรียนหรืออ่านหนังสือ
บางทีพอมีเวลาบ้างก็จะหอบหิ้วตำรับตำราสารพัดจำนวนมากพะรุงพะรังจนเป็นที่สะดุดตาเป็นพิเศษ เนื่องจากนิสิตทั่วๆไป มักถือสมุดหนังสือกันคนละไม่กี่เล่มเท่าที่จำเป็นเท่านั้น ต่อมาได้เข้าเรียนคณะอักษรศาสตร์ ทั้งๆที่ไม่ค่อยมีเวลาเรียนแต่ก็สอบได้เป็นที่หนึ่งทุกปี จนถึงปีสุดท้ายได้เกรด 3.98 เป็นที่หนึ่งของคณะอักษรศาสตร์ เช่นเคย ได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่งจากลุง และรางวัลเหรียญทองในฐานะที่สอบได้ที่หนึ่งมาทุกปี
ระหว่างเรียนก็เล่นดนตรีไทยได้หลายชนิดโดยเฉพาะซอด้วง เคยเป็นผู้แทนคณะอักษรศาสตร์ แข่งขันกลอนสดระหว่างคณะในมหาวิทยาลัย ได้รับรางวัลชนะเลิศ เป็นคนที่รอบรู้ในวิชาการ ต่างๆ เช่น ประวัติศาสตร์ โบราณคดี ภาษาไทย และภาษาตะวันออก เป็นอย่างดี และเรียนปริญญาโททั้งที่คณะอักษรศาสตร์ จุฬา และคณะโบราณคดี ศิลปากร วิชาบาลีสันสกฤต และวิชาจารึกภาษาตะวันออก ทั้งสองมหาวิทยาลัยพร้อมกัน
พอจบโททั้งสองแห่งได้เรียนต่อปริญญาเอกสาขาวิชาพัฒนศึกษาศาสตร์ ศรีนครินทรวิโรฒ โดยผ่านการสอบคัดเลือกอย่างยอดเยี่ยมด้วยคะแนนเป็นอันดับหนึ่งในบรรดาผู้เข้าสอบทั้งหมด และสอบผ่านวิทยานิพนธ์อย่างยอดเยี่ยม ในระดับปริญญาเอก เมื่อปี 2529
หญิงกลางได้เป็นตัวแทนของลุงและป้าไปเยี่ยมเยียนหลายประเทศ โดยเฉพาะประเทศจีน ที่ไปมากที่สุดถึง 20 ครั้ง ครบทุกมณฑลของจีน จนได้ชื่อว่าทูตสันถวไมตรีไทย-จีน และยังเรียนภาษาจีนตั้งแต่ปี 2523 เป็นต้นมา
เคยไปศึกษาภาษาและวัฒนธรรมจีนเพิ่มเติมที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง ประเทศจีน เป็นเวลา 1 เดือนเมื่อปี 2544
เรียนการเล่นซอสองสายซอเออร์หูของจีน เรียนการเขียนลายภาษาจีน การวาดภาพแบบจีน และฝึกรำมวยไทเก๊ก สร้างความซาบซึ้งแก่ชาวจีนจนได้รับรางวัลเป็นมิตรที่ดีที่สุดในโลกของชาวจีนเป็นอันดับที่สอง
เป็นรองแค่นายฮวน อันโตนิโอ ซามารานซ์(Juan Antonio Samaaranch) อดีตประธานโอลิมปิกสากล ชาวสเปน ผู้สนับสนุนให้จีนได้จัดกีฬาโอลิมปิกปี 2008 ทั้งๆที่ครอบครัวลุงสมชายเคยเป็นปฏิปักษ์กับจีนอย่างรุนแรงในยุคสงครามเย็นปลุกฝีคอมมิวนิสต์
สิรินเทพได้ติดตามลุงและป้าเดินทางไปเยี่ยมเยียนราษฎรในพื้นที่ต่างๆด้วยความขยันอดทนทั้งๆที่เป็นผู้หญิง เพราะพี่ชายคือเสี่ยอูและพี่สาวคือหญิงใหญ่ได้ไปเรียนต่างประเทศ ภาระจึงตกแก่หญิงกลางผู้ขยันขันแข็งและอดทน ทั้งยังรับผิดชอบมูลนิธิสายใยไทยที่ดูแลทหารตำรวจ สภากาชาด ทุนการศึกษาหลวง
ลุงสมชายได้แต่งตั้งให้มีฐานะเท่าเสี่ยอู เมื่อวันที่ 5 ธันวาคม 2520 นับเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้รับการแต่งตั้งให้มีฐานะเดียวกับทายาทผู้สืบทอดอำนาจ หญิงกลางยังทำหน้าที่เป็นอาจารย์สอนในโรงเรียนนายร้อยทหารเพื่อปูฐานอำนาจทางทหาร และได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการพิเศษโรงเรียนนายร้อยเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม 2553
หญิงกลาง มีแววเป็นทายาททางการเมืองของลุงสมชาย เพราะได้รับมอบหมายงานสำคัญทั้งในและนอกประเทศที่สำคัญหลายอย่าง
โดยเฉพาะการดูแลทรัพย์สิน หุ้น ที่ดิน ห้างร้าน องค์กรสร้างบารมีต่างๆ เช่น ทุนการศึกษา มูลนิธิ กาชาด เนื่องจากเป็นคนประหยัดมัธยัสถ์ อัธยาศรัยดี รู้จักการสร้างบารมี และให้เป็นตัวแทนติดต่อสร้างความสัมพัน์ระหว่างประเทศ รวมทั้งมหาอำนาจจีน และเพื่อนบ้านที่ใกล้ชิดคือ ลาว เป็นตัวแทนของลุงและป้าในงานสำคัญๆและพิธีการสำคัญๆรวมทั้งการแจกปริญญา
อย่างไรก็ตาม ทายาทที่จะสืบทอดอำนาจของลุงยังเป็นเสี่ยอูตามระเบียบประเพณีที่มีมานาน
วีรกรรมของหญิงกลาง
หญิงกลางทำหน้าที่ของสมาชิกในตระกูลเหมือนลูกคนอื่นๆ คือ เมื่อตอนสาวๆก็เดินสายแจกธงพวกลูกเสือชาวบ้านให้ทำหน้าที่องครักษ์พิทักษ์ครอบครัวลุงสมชาย คอยเยี่ยมเยียนให้กำลังใจพวกลูกเสือชาวบ้านและทหารตำรวจที่ปราบปรามกวาดล้างศัตรูของครอบครัว แบบเดียวกับที่ป้าสมจิตและหญิงเล็กไปงานศพน้องโบว์วีรชนของพวกเสื้อเหลือง
บทบาทที่เด่นมากคือการออกโรงสร้างข่าวทำลายการต่อสู้เรียกร้องประชาธิปไตยของพวกเสื้อแดง ที่ปรากฏเป็นข่าวคือ วันที่ 20 เมษายน 2553 ให้ตำรวจนครบาลขอให้กลุ่มเสื้อแดงร่นพื้นที่ชุมนุม เนื่องจากเป็นพื้นที่ที่ใกล้กับคฤหาสน์สระปทุมของหญิงกลาง ให้ผู้ว่ากทม.ไปเตือนเสื้อแดงว่าการกระจายเสียงของการชุมนุมเข้าไปถึงห้องนอนของหญิงกลาง
วันที่ 26 เมษายน 2553 หญิงกลางได้บอกผ่านรัฐมนตรีศึกษาของพรรคประชาธิปัตย์แสดงความห่วงใยนักเรียนในพื้นที่การชุมนุมของพวกเสื้อแดง เพื่อให้รัฐมนตรีนำมาชี้แจงต่อผู้บริหารและครูอาจารย์ เพื่อขยายผลให้เกิดภาพที่ไม่ดีต่อการชุมนุมของเสื้อแดง ก่อนการล้อมปราบประชาชนเสื้อแดงที่ราชประสงค์ หญิงกลางได้เดินทางไปให้กำลังใจแพทย์และเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลจุฬา ในช่วงที่พวกเสื้อแดงขอเข้าตรวจค้นเพราะมีทหารแอบซุ่มใช้สถานที่โรงพยาบาลจุฬาดักยิงประชาชน
หญิงกลางได้ไปเยี่ยมสังฆราชและสั่งให้ย้ายสังฆราชจากโรงหมอจุฬาไปโรงหมอศิริราช ทั้งๆที่ไม่ใช่หน้าที่ของเธอ แต่เพื่อให้เป็นข่าวให้เห็นว่าพวกเสื้อแดงคุกคามโรงพยาบาลและผู้ป่วย ทั้งยังส่งกาชาดไทยเข้าดูแลวัดปทุมวนารามเพื่อกันไม่ให้กาชาดสากลเข้าไปสังเกตการณ์ บทบาทที่สำคัญมากก็คือการเข้าร่วมประชุมผู้บัญชาการหน่วยรบระดับกองพันที่ค่ายราบ 11 พร้อมป้าสมจิตระหว่างเวลาตีสองถึงตีสี่ช่วงย่างเข้าวันสังหารประชาชน 19 พฤษภาคม 2553
...........
หญิงเล็ก : ผู้เปล่าเปลี่ยวตลอดเวลา
หญิงเล็กจุฬาพอง เกิดเมื่อ 4 กรกฎาคม 2500 เรียนชั้นประถมและมัธยมที่โรงเรียนจิตรลดา จบเคมีเกียรตินิยมอันดับหนึ่งจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
เนื่องจากเธอเรียนเก่งมากทั้งๆที่ไม่ค่อยมีเวลาเรียนและเป็นโรคแพ้สารเคมี แต่ได้รับรางวัลเรียนดีตลอดระยะเวลา 4 ปีการศึกษา ด้วยคะแนนยอดเยี่ยม มหาวิทยาลัยมหิดลจึงอนุมัติให้เธอเรียนปริญญาเอกโดยไม่ต้องเรียนปริญญาโท แถมเธอยังเข้าห้องทดลองแม้ว่าจะเป็นโรคแพ้สารเคมี และจบปริญญาเอกสาขาเคมีอินทรีย์ในปี 2528 ได้เป็นศาสตราจาย์ดอกเตอร์เป็นอาจารย์พิเศษสอนที่คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล
หญิงเล็กเป็นทั้งโรคซึมเศร้าและโรคลมชักหรือลมบ้าหมู เป็นคนไม่ค่อยแข็งแรง บอบบางอ่อนแออ้อนแอ้นแต่ไม่น่ารัก แถมกระเดียดไปทางน่ากลัว ไม่มีเสน่ห์ หาสามียาก วันดีคืนดีก็นั่งรถเข็นทำตัวเป็นคนพิการแบบไม่มีสาเหตุ ป้าสมจิตเคยให้สัมภาษณ์ว่าหญิงเล็กมีปอดทำงานได้เพียง 65% จึงต้องอาศัยหายใจทางปาก ต้องอ้าปากตลอดเวลา ทำให้เหนื่อยง่ายและร่างกายซูบผอม ดังนั้นเธอจึงก่อตั้งสถาบันวิจัยโรคมะเร็งและภูมิแพ้ รวมทั้งโรคลมชักหรือลมบ้าหมู เพื่อค้นคว้ารักษาตัวเองและถือเป็นการสร้างกุศลการสะเดาะเคราะห์ให้ตนหายจากโรคที่เป็นอยู่
เมื่อตอนวัยรุ่น หญิงเล็กชอบนักเรียนนายร้อยทหารเรือคนหนึ่ง ขนาดตามง้อกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ฝ่ายชายต้องหนีไปเรียนต่างประเทศกับแฟน ลูกสาวหัวหน้ากองเรือยุทธการ
พอผิดหวังก็พยายามหาแฟนจนมีนายพลทหารอากาศประธานบริษัทการบินเกลี่ยกล่อมลูกชายที่เป็นทหารอากาศให้อาสามาเป็นสามีหญิงเล็ก ซึ่งนับเป็นโชคดีที่สุดในชีวิตรักของหญิงเล็กผู้มักผิดหวังในเรื่องความรักเป็นประจำ
หญิงเล็กเป็นคนเรื่องมากเอาใจยาก จะหยิบจับจำทำอะไรเป็นต้องใช้คนอื่นตลอด เป็นคุณหนูขี้โรค ตอนที่เธออยู่กับลีลายุทธขณะที่เป็นทูตทหารที่สหรัฐหลายปี ก็ทะเลาะกันบ่อยเพราะเธอเป็นคนหงุดหงิดง่ายเอาแต่ใจตนเองคอยให้คนอื่นต้องปรนนิบัติรับใช้ตลอดเวลา
ที่แย่กว่านั้นคือเธอแอบไปมีสัมพันธ์กับหมอโรคหัวใจลูกนายตำรวจใหญ่ช่วงที่อยู่ลอนดอน ลูกสาวคนเล็กเห็น จึงไปฟ้องลีลายุทธผู้เป็นพ่อทำให้ลีลายุทธเหลืออด ลงมือลงแข้งจนหญิงเล็กซี่โครงหัก พอเสี่ยอูรู้ว่าลีลายุทธ์บังอาจทำร้ายน้องสาวขี้โรคของตน ก็จัดการซ้อมลีลายุทธปางตาย จนลูกสาวคนเล็กของลีลายุทธต้องมาห้าม ขอชีวิตพ่อไว้ ทำให้ลูกสาวเธอเลือกที่จะอยู่กับพ่อที่อเมริกา และเธอเกลียดทั้งแม่และลุงเสี่ยมาก ข่าวว่าลีลายุทธจะย้ายกลับมาเมืองไทยแบบถาวรปลายปี 2552 คงได้ขออนุญาตเสี่ยอูไว้แล้ว
ตอนที่หญิงเล็กไปผ่าตัดไส้ติ่งที่โรงหมอสีหราช เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว เธอได้พบหลวงตามัว คงถูกชะตากัน หลวงตามัวจึงรับเป็นพ่อบุญธรรม เธอก็ไปนั่งปฏิบัติธรรม ที่วัดหลวงตามัว จากเหตุการณ์ที่ต้องเลิกร้างกับลีลายุทธ์ ทำให้หญิงเล็กต้องไปสงบใจนั่งทำสมาธิต่อไปที่วัดหลวงตามัว อุดรธานี
ทำให้เธอได้เจอหมอไชชอนสามีใหม่ที่เป็นหมอจุฬารักษาโรคลมบ้าหมู เป็นหมอที่ชอบดนตรีและงานเขียน แต่มีข่าวว่าหมอชอนไชเป็นเกย์ควีนที่มีคนแอบมีความสัมพันธ์กับคนไข้ชายบางคน หญิงเล็กให้หมอไชชอนทำงานเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลและศูนย์วิจัยโรคมะเร็งของเธอ
ที่จริงหญิงเล็กชอบร้องเพลงและเล่นดนตรีปักกิ่งกู่เจิง แต่พี่สาวคือหญิงกลางจองงานด้านศิลปะวัฒนธรรมไปแล้ว หญิงเล็กจึงต้องมาเอาดีด้านวิทยาศาสตร์ ถึงขนาดจะเอารางวัลโนเบล ทั้งๆที่ก็ไม่ค่อยได้เรียนอะไรเป็นชิ้นเป็นอันแบบจริงๆจังๆ ส่วนใหญ่ได้แค่อ่านตามที่มีคนเขียนมาให้ บางทีอ่านผิดอ่านถูก เพราะไม่รู้เหมือนกันว่ากำลังอ่านอะไร ทำเอาฝรั่งสงสัยว่าเธอคงได้ค้นพบทฤษฎีใหม่ๆที่ไม่เคยมีใครได้ยินมาก่อน เธอให้คนไปวิ่งเต้นขอรางวัลโนเบล แต่ฝรั่งเขาดูออกว่าหญิงเล็กเป็นพวกมั่วนิ่ม ขืนให้ไป ก็จะทำให้รางวัลของเขากลายเป็นที่ดูถูกเปล่าๆ เขาเลยไม่ให้ไม่ว่าจะใช้เส้นลุงหรือเส้นใครก็ตาม
มีข่าวว่าหญิงเล็กเคยเดินไปประเทศลาว เพื่อให้หมอพื้นบ้านที่เรียกกันว่าหมอเทวดาทำการรักษาโรคมะเร็ง
ต่อมาหญิงเล็กถูกหมอไชชอนจับได้ว่าเธอไปมีความสัมพันธ์กับทหารที่ติดตามเธอ จึงเกิดการลงมือลงไม้ ถึงขั้นใช้เท้าเตะหญิงเล็กตกบันไดซี่โครงหักที่บ้านเรือนหอจักรีบงกชปทุมธานี
เมื่อเสี่ยอูทราบข่าวจึงจัดการสั่งสอนหมอไชชอนที่บังอาจทำร้ายน้องสาวขี้โรคของตนเหมือนอย่างที่เคยสั่งสอนลีลายุทธ
หมอไชชอนได้หนีไปหลบซ่อนตัวอยู่กับหลวงตามัว ทหารของเสี่ยได้ตามไปจับตัวหมอไชชอน และเกิดการฉุดกระชากกันเพราะหลวงตามัวไม่ยอม ทำให้หลวงตามัวซึ่งชราภาพมากล้มลง ถึงกับป่วยและเสียชีวิตในเวลาต่อมาไม่นาน ด้วยวัย 97 ปี โดยมีการสร้างข่าวว่าหญิงเล็กเดินสะดุดเวทีทำให้กระดูกต้นขาซ้ายหัก ต้องนั่งรถเข็นและพักรักษาตัวอยู่ที่โรงหมอสีหราช ที่เดียวกับลุงสมชาย โดยเปิดชั้นสองให้ราษฎรเข้าเซ็นชื่ออวยพร ออกรายการทางทีวีแบบเดียวกับลุง
หญิงเล็กมีอาการซึมเศร้ามากจากการมรณภาพของหลวงตามัว มีการประโคมข่าวจัดงานศพอย่างใหญ่โตว่ามีราษฎรร่วมงานกว่าหนึ่งล้านคน ขณะที่มีการเตรียมเสนองบประมาณจำนวน 1,509 ล้านบาทให้สถาบันวิจัยของหญิงเล็กโดยให้กระทรวงศึกษาธิการเสนอต่อคณะรัฐมนตรีอภิเสกเมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2554
วีรกรรมของหญิงเล็กจุฬาพอง
หลังจากที่ไปงานศพน้องโบว์กับป้าสมจิตเมื่อวันที่ 13 ตุลาคม 2551จนทำให้คนไทยตาสว่างเพราะได้เห็นชัดเจนว่าครอบครัวลุงและป้าให้ท้ายพวกลิ้มสร้างความปั่นป่วนล้มรัฐบาลรักสิน
พอมาวันที่ 6 มิถุนายน 2553 จุฬาพองไปพูดต่อคนไทยในนิวยอร์คว่า
การที่มีประท้วงนานๆ มีความรุนแรงเกิดขึ้นทำให้ภาคธุรกิจของเราเดือดร้อน ซึ่งก็กระทบเศรษฐกิจของประเทศไทย
ต่อมามีการออกเทปรายการสัมภาษณ์ในรายการ วู้ดดี้เกิดมาคุย ของนายวุฒิธร มิลินทจินดา ช่อง 9 อสมท. วันที่ 3 และ 10 เมษายน 2554
โดยให้นายวูดดี้สวมทักซิโด้ นั่งพับเพียบพนมมือกับพื้นเหมือนทาสไพร่สมัยโบราณ โดยจุลวพองย้ำว่า เหตุเผาบ้านเมืองนำความทุกข์เหลือเกินสู่ลุงสมชายและป้าสมจิต กระทั่งอาการป่วยที่เริ่มดีกลับทรุดลง เพราะในยามประเทศวิกฤติลุงและป้าแทบไม่มีเวลานอน ทั้งนี้เพื่อหวังจะให้ร้ายและเตรียมทำลายล้างพวกเสื้อแดงต่อไป
สอดคล้องกับการที่รองนายกเทพเมือก เปิดตัวหนังสือ ประเทศไทยของเรา อย่าให้ใครเผาอีก ในพิธีทำบุญครบรอบ 65 ปี ของพรรคประชาธิปัตย์ ใน ราคา 100 บาท โดยเอาเงินไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมภาคใต้
..........
โสภาวลี : สตรีที่เสี่ยไม่ต้องการ
โสภาวลีหรือหญิงอึ่ง เกิด 13 กรกฎาคม 2500 ที่ลอนดอน ประเทศอังกฤษ เป็นลูกสาวของพี่ชายป้าสมจิต ศึกษาชั้นต้นที่โรงเรียนจิตรลดา ต่อมาเมื่อพ่อของเธอย้ายมาเป็นผู้พิพากษาศาลจังหวัดเชียงใหม่ เมื่อ 2510 จึงย้ายมาเรียนเชียงใหม่ หมั้นกับเสี่ยอูเมื่อ 17 ธันวาคม 2519 และแต่งงานเมื่อวันที่ 3 มกราคม 2520 คลอดลูกสาวคือ วัลภาเมื่อ 7 ธันวาคม 2521
โสภาวลีกับเสี่ยเป็นญาติที่สนิทกันมาก ทุกปีตอนงานปีใหม่ ทั้งคู่ก็เล่นด้วยกัน กินด้วยกัน ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่พี่น้องท้องเดียวกัน แต่ว่าไปแล้ว เลือดของทั้งคู่ก็แทบจะเป็นขวดเดียวกันเลย มันเป็นไปไม่ได้เลยที่ทั้งคู่จะมาเป็นสามีภรรยากัน แต่โสภาวลีก็ถูกบังคับให้แต่งงานเหมือนการคลุมถุงชนสมัยโบราณ ทั้งๆ ที่เธอบอกแล้วว่าเธอยังไม่อยากแต่งงาน เพราะเธอเห็นเสี่ยอูมาตั้งแต่เด็กๆ เธอทำใจให้รักไม่ได้ และเธอก็รู้ดีว่าตอนนั้นเสี่ยมีสุทธิดาอยู่ก่อนแล้ว
แต่ในที่สุดป้าก็จัดการให้หมดทุกอย่าง ป้าอยากได้ลูกสะใภ้เป็นคนในตระกูลเดียวกับป้า อาจเป็นเพราะป้าไม่ค่อยได้เรียนหนังสือ เลยไม่รู้กฏทางพันธุกรรมที่เขาไม่ให้ญาติพี่น้องแต่งงานกัน เพราะจะทำให้ลูกที่เกิดออกมามักมีปัญหาไม่เหมือนคนปกติ มีคนทักท้วงหลายคน รวมทั้งคุณย่าสังวอนก็ไม่เห็นด้วย ท่านย่าบอกว่าเลือดที่ใกล้กัน ไม่ควรมาแต่งงานกัน เพราะลูกที่ออกมาจะเชื้อไม่ดี แต่ก็ไม่มีใครทัดทานป้าได้ เรื่องนี้ป้าไม่เชื่อในความหวังดีของแม่สามีกลับหาว่ากันท่าหลานสาวของป้า แถมตอกกลับย่าสังวอนไปว่า ถ้าปล่อยให้เสี่ยหาเมียเอง ก็ไม่รู้ว่าอาจจะไปคว้าลูกสาวพ่อค้าขายก๋วยเตี๋ยวข้างถนนมาทำเมีย เมื่อป้าพูดออกมาแบบนี้ คุณย่าสังวอนถึงกับสะอึก พูดอะไรไม่ออก เพราะไม่คิดว่าป้าจะพูดแดกดันตนถึงเพียงนี้
โสภาวลีทำใจอยู่หลายเดือน เธอเคยขู่ว่าจะฆ่าตัวตาย เพราะเธอไม่อยากแต่งงานกับคนที่เธอไม่ได้รัก แถมเสี่ยและเธอก็เป็นญาติที่ใกล้ชิดกัน ส่วนเสี่ยอูก็ไม่คิดอะไรอยู่แล้ว แค่ทำตามใจแม่ เพราะอยากเอาใจแม่จะได้นั่งเก้าอี้แทนพ่อไวๆ มีวันหนึ่งที่ป้าจัดการให้ทั้งคู่ไปเที่ยวบ้านใำหญ่ ที่ภูพาน จังหวัดสกลนคร แล้วเสี่ยก็สร้างวีรกรรม หนีกลับมาหาสุทธิดา ทำให้ลุงและป้าโกรธมาก ลุงถึงกับเอ่ยปากกับเสี่ยว่า พ่อรักลูกมากนะลูกอยากได้อะไรพ่อไม่เคยขัด แต่ตอนนี้พ่อขอลูกอย่างเดียว ถ้าลูกทำได้พ่อจะวางมือ คือขอให้ลูกบวชแบบไม่ต้องสึกเลยตลอดชีวิตจะได้ไหม
ป้าเกลี้ยกล่อมโสภาวลีอยู่นาน โดยบอกว่า จะเลื่อนตำแหน่งให้ได้สวมชฎา จะให้บ้านหลังใหญ่ ให้เงินจากลุงอีกปีละ 120 ล้านบาท โสภาวลีจึงยอมแต่งงานแต่โดยดี ในวันแต่งงาน นิตยสารชื่อดังสกุลไทย มาถ่ายรูป ถึงกับออกเป็นเล่มพิเศษ เฉลิมฉลองออกข่าวกันยกใหญ่ หลังจากนั้นไม่นานเสี่ยก็นอกใจโสภาวลี แถมไปป่าวประกาศว่า การแต่งงานกับโสภาวลีเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดครั้งใหญ่ ทั้งยังประจานว่าเธอไม่มีคุณสมบัติของการเป็นเมียที่ดี เพราะวันๆ เอาแต่อ่านการ์ตูน เล่นตุ๊กตา ความรู้ก็ไม่มี แถมโง่และก็ทึ่มอีกด้วย
เมื่อเสี่ยพูดแบบนี้ พันสาวารีแม่ของโสภาวลีก็ไม่ยอม เธอขู่ว่าถ้าป้าไม่ออกมาแสดงความรับผิดชอบ รับรองมีเรื่องแน่ ตอนนั้นป้ากำลังหวานอยู่กับคุณผึ้ง คุณผึ้งก็เลยอาสาไปเคลียร์ให้ เพราะแม่ของโสภาวลีชอบนิสัยคุณผึ้ง ลุงกับป้าช่วยสั่งการให้แก้กฎหมายว่าถ้าสามีภรรยาไม่ได้อยู่ด้วยกันถึงสามปีก็มีสิทธิ์ฟ้องหย่าได้ เพื่อเปิดช่องให้เสี่ยฟ้องศาลขอหย่าขาดจากโสภาวลีได้สำเร็จ ทำเอาพันสาวารีแม่ของโสภาวลีทนไม่ไหวเลยแจกใบปลิวเปิดโปงความสำส่อน ฟอนแฟะของตระกูลลุงและป้าอย่างไม่ไว้หน้า
หลังจากศาลตัดสินให้เสี่ยหย่าได้แล้ว โสภาวลีก็ได้แต่ต้องปลงด้วยความเสียใจ วันๆ ก็เอาแต่กิน ตอนนี้น้ำหนักของเธอปาเข้าไปร่วม 100 กิโลแล้ว กลายเป็นหญิงอึ่งอ่างไปอีกคน
รัศมีจันทร์ : ซินเดอเรลล่าคาเฟ่
รัศมีจันทร์เกิดในครอบครัวยากจน ย่านตลาดสดใกล้วัดเพลง ราชบุรี ในห้องเล็กๆ ที่สี่ด้านประกบกันหยาบๆ ด้วยแผ่นไม้เก่า ด้านบนมุงด้วยสังกะสีและผ้าแสลนกันแดด ไม่มีบ้านเลขที่
ตอนเด็กๆ รัศมีจันทร์เติบโตที่นี่ เธอเป็นลูกคนกลาง มีพี่น้องหลายคน เธอเป็นเด็กน่ารัก ขี้อาย
เธอมักจะตอบผู้ใหญ่ว่าถ้าเลือกได้โตขึ้นเธออยากเป็นเจ้าหญิง เธอชอบจินตนาการเป็นเจ้าหญิงซินเดอเรลลา แล้วจินตนาการเธอตอนเด็กก็กลายเป็นจริงในอีกไม่กี่สิบปีต่อมา
รัศมีจันทร์จะเดินไปเรียนพร้อมพี่สาวคนโต หลังเลิกเรียนเธอต้องรีบกลับบ้านเพื่อมาช่วยแม่กลัดใบตอง ทำขนมตาลและขนมใส่ไส้ เตรียมไว้ขายในเช้าวันรุ่งขึ้นที่ตลาดใกล้ๆวัด ต่อมาบ้านเธอถูกวัดไล่ที่ ต้องย้ายมาอยู่อาศัยกับญาติทางแม่ที่สมุทรสาคร
พ่อของเธอมาจากกาญจนบุรีมีอาชีพครูและทำสวน แม่ก็เป็นครูอยู่สมุทรสาคร ต่อมาย้ายมาอยู่บ้านแพร้วนครปฐม พ่อเป็นผู้มีอิทธิพลเป็นหัวเรือใหญ่มีธุรกิจพิเศษเป็นรายได้หลักเหมือนครอบครัวของลุงและป้า
เธอเข้าเรียนต่ออาชีวะที่โรงเรียนกรุงเทพการบัญชี แถวพันธ์ทิพย์พลาซ่า ระหว่างเรียนอยู่นี้เธอเริ่มหนีเรียนไปเที่ยวตามห้าง เริ่มทำงานหารายได้พิเศษ ไปเป็นเด็กเชียร์เบียร์ และนั่งดริ๊งค์ ตามร้านอาหารกึ่งผับแถวสมุทรสาคร
ต่อมาก็ยกระดับมาร้องเพลงที่อัมรินทร์คาเฟ่ พระรามเก้าคาเฟ่ ธนบุรีคาเฟ่ นาซ่าสเปซี่โดม เธอสามารถทำดริ๊งค์ได้เป็นอันดับหนึ่งของร้าน ได้มีโอกาสรู้จักเจ้าของนิตยสารไทยเพลย์บอย ได้ถ่ายรูปขึ้นปกหนังสือหลายเล่ม เช่น ทีเด็ด สะบัดช่อ มาดาม เล่มที่ดังมากคือเพ็ญพักตร์ ที่มีเรื่องเปิดใจสัมภาษณ์เธอ เป็นเล่มที่ขายดีมาก มีภาพเธอสวมเสื้อกล้าม และกางเกงในสีดำ เมื่อปี 2538 ใช้ชื่อ ช่อผกา ศิริวรรณ
ผู้ติดต่อแนะนำให้เธอได้พบเสี่ยอูคือ พลตำรวจเอกสันติ มือปราบร่างสูงใหญ่ลูกเศรษฐีผู้ดี ผู้ทำหน้าที่เป็นจัดส่งสาวๆให้เสี่ยโดยใช้สำนักงานตำรวจเป็นที่ติดต่อและส่งตัวกันที่โรงแรมใหญ่ใกล้ๆกันนั้น
ลุงและป้าไม่ได้รักใคร่เอ็นดูรัศมีจันทร์สักเท่าไร เพราะเบื้องหลังของรัศมีจันทร์ก็มีตำหนิอยู่ไม่ใช่น้อย เพียงแต่อาศัยเป็นเครื่องมือกำจัดสุทธิดาที่กำลังมาแรง และป้าพยายามให้ลูกสาวคนสุดท้องของสุทธิดาเกลียดแม่ของตัวเอง จากการที่ถูกแม่ทุบตีระบายอารมณ์เพราะพ่อเริ่มไม่รักแม่และไปปันใจให้หญิงอื่น
ลือกันว่าสุทธิดาทำเสน่ห์ยาแฝดให้เสี่ยอูหลง จนป้าสมจิตต้องมาให้พระแถวฝั่งธน แก้ของให้ พอสุทธิดาไปพลาดท่าโดนจับเรื่องขนแป้งที่อังกฤษ ลุงได้โอกาสสั่งให้เสี่ยรีบตัดตอนอย่าให้เกี่ยวพันมาถึงครอบครัวใหญ่เด็ดขาด เสี่ยจึงต้องจัดฉากไล่สุทธิดาออกจากคฤหาสน์นนทบุรีอย่างเอิกเกริก เอาเสื้อผ้ามากองไว้แล้วเผาที่หน้าคฤหาสน์ ประจานสุทธิดาไม่มีชิ้นดี และมีการตั้งเต๊นท์เลี้ยงน้ำอัดลม และแจกใบปลิวประจานสุทธิดา กล่าวหาว่าสุทธิดาค้ายาเสพติด มีการประกาศยกเลิกหนังสือเดินทางของสุทธิดาและลูกชายทั้งสี่คน กล่าวหาว่าสุทธิดาเป็นชู้กับนายพลอากาศเอกอานาน และยังทุบตีลูกสาวคนเล็กที่ชื่อบูดน้ำพลอย ทั้งยังห้ามผู้ใดไปเยี่ยมเยียนติดต่อหรือให้ความช่วยเหลือทั้งสิ้น เพราะกลัวว่าสุทธิดาจะไปเปิดเผยความลับของครอบครัวลุงและเสี่ย ถ้าใครไปเยี่ยมครอบครัวสุทธิดา ก็จะโดนตำรวจเรียกมาสอบสวน แถมปล่อยข่าวว่าสุทธิดากับชู้เครื่องบินตกตาย เพื่อต้องการกลบเรื่องทั้งหมด
แต่เหมือนกรรมตามสนอง หลังจากที่รัศมีจันทร์ได้เป็นสะใภ้หลวง เข้าพิธีรดน้ำสังข์ จดทะเบียนสมรสถูกต้องตามกฎหมาย และรับการแต่งตั้งยศเป็นภรรยาของเสี่ยอู ลูกชายที่คลอดออกมาก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหลานเป็นทายาทลำดับถัดไปของลุงผู้ยิ่งใหญ่ แต่ในที่สุดลุงก็มีคำสั่งให้ป้าบอกเสี่ยให้กำจัดรัศมีจันทร์ออกไปโทษฐานเป็นผู้หญิงชั้นต่ำทำให้วงศ์ตระกูลของลุงและป้าเกิดความเสื่อมเสีย ให้เสี่ยทำอะไรก็ได้เพื่อบีบให้รัศมีจันทร์ทนอยู่ต่อไปไม่ได้ เพราะลุงและป้าไม่ต้องการผู้หญิงคนนี้อีกต่อไปแล้ว รัศมีจันทร์จึงถูกทอดทิ้งต้องไปนอนที่บ้านทวีวัฒนา เธอมักจะไปที่บ้านพ่อแม่ที่อยู่แถวนั้นตอนดึกๆ บ้านพ่อแม่หลังนี้ปลูกบนที่ดินกว่า 5 ไร่ ซึ่งพี่สาวทั้งสองซื้อบ้านมาราคาราว 20 ล้านบาท ข่าวว่าร่ำรวยมาจากธุรกิจพิเศษที่มีพ่อเป็นหัวเรือใหญ่ ส่วนน้องชายเธอก็ทำงานพิเศษกับเสี่ย
บ้านใหม่ของเสี่ย ก็สร้างไม่เสร็จสักที เพราะเสี่ยสั่งให้ทุบแล้วทุบอีก เห็นว่าครั้งนี้เป็นรอบที่ 3 แล้ว เหตุผลก็เพียงเพราะกรมโยธาทำได้ไม่ถูกใจเสี่ย ครั้งแรกสร้างทึบเกินไป ครั้งที่สองทำโล่งเกินไป แต่ละครั้งสร้างตัวบ้านเสร็จแล้ว ครั้งหนึ่งเป็นเงินไม่ต่ำกว่า 100 ล้านบาท ตอนนี้กำลังปรับพื้นที่เพื่อก่อสร้างเป็นครั้งที่ 3
ช่วงที่ลุงเข้าโรงหมอปลายปี 2552 เสี่ยอูไปหาเมียอีกคนที่เป็นหมอฟันที่อุบล ทิ้งให้รัศมีจันทร์ไปขี่ช้างกับปังปอนตามลำพังสองแม่ลูก แถมรัศมีจันทร์ก็ยังโดนเสี่ยคาดโทษห้ามไปอาละวาดกับน้องเก๋ เหมือนคราวที่ไปทำกับน้องพลอยสว่าง ถ้ายังไม่เชื่อฟังเป็นเจอดีแน่ รัศมีจันทร์ก็เริ่มรู้รู้ตัวเองดี ส่วนปังปอนก็ยังต้องให้แม่อุ้มตลอด เพราะติดแม่มาก และแทบจะจำหน้าพ่อตัวเองไม่ได้แล้ว เดือนธันวาจะมีงานสายใยรักครอบครัวที่เมืองทองธานี รัศมีจันทร์หวังใช้งานนี้เป็นใบเบิกทางที่จะเอาชนะใจคนทั่วไป ก่อนที่จะก้าวไปเป็นเบอร์หนึ่งตัวจริง
รัศมีจันทร์น่าจะรู้แล้วว่าทั้งลุงและป้าเริ่มไม่ชอบเธอมาก และอาจต้องถูกลดอันดับลงแบบสุทธิดา ลุงและป้าเริ่มรังเกียจพื้นเพอันต่ำต้อยและน่ารังเกียจที่เธอเคยเป็นนักร้องคาเฟ่และถ่ายโป๊ขึ้นปกหนังสือปลุกใจเสือป่า แถมยังมีลูกที่สติปัญญาไม่ค่อยสมประกอบ เหมือนที่ลุงและป้าเคยรังเกียจสุทธิดาที่เคยเป็นแค่ดาราหนังและผ่านผู้ชายมาแล้ว โดยลุงเชื่อว่านายอ้วนลูกชายคนโตของสุทธิดาน่าจะเป็นลูกพระเอกดาราหนังหนุ่มหล่อพุงโย ทองปน
ลุงเคยบอกกับเสี่ยอูว่า เมื่ออายุครบหกสิบก็จะขอวางมือ แต่ครั้นเสี่ยไปขอทวงเก้าอี้จากลุง กลับถูกลุงปฏิเสธ แถมยังไล่ให้ไปบวชแบบไม่ต้องสึกมาแล้ว ต่อมาก็ตามด้วยคำสั่งให้เลิกกับสุทธิดา และตอนนี้ก็กำชับให้เลิกกับรัศมีจันทร์ ลุงกับป้าก็คงจะหลอกเสี่ยตามเคยว่าจะมอบเก้าอี้ให้ พร้อมทั้งจะผลักดันโสภาวลีหลานรักให้กลับมาเป็นหมายเลขหนึ่งอีกครั้ง
รัศมีจันทร์ต้องหาเรื่องทำฆ่าเวลา ไปฝึกโยคะและเรียนปริญญาเอกเพราะเหงาเนื่องจากเสี่ยกลับบ้านเดือนละครั้ง น้องนุ้ยสาวแอร์เมียใหม่ที่อยู่เยอรมัน คลอดลูกเป็นหญิง ใช้นามสกุล วชิราภักดี ส่วนน้องพลอยสว่าง ใช้นามสกุล วชิรารักภักดี เพื่อให้คนได้รู้ว่าเป็นเมียเสี่ยอู
พลอยสว่างเป็นที่โปรดปรานมาก เคยมีแววจะเป็นเบอร์หนึ่ง แทนรัศมีจันทร์ เสี่ยเห็นเธอครั้งแรกที่ป้ายโฆษณาการบินไทยที่มีรูปเธอติดอยู่ เสี่ยรีบสั่งให้ตามตัวทันที พลอยสว่างเป็นลูกสาวของพระเอกหนังชื่อดังสรพันธุ์ ชาตรีกับภรรยาคนแรกที่เป็นแอร์สายการบิน พลอยสว่างมีคู่หมั้นอยู่แล้วเป็นกัปตันขับเครื่องบิน หน้าตาดีเคยเป็นดาราประกอบช่อง 3
แต่มาโดนเสี่ยแย่งไป พลอยสว่างเคยเป็นดาวจุฬา จบโทเศรษฐศาสตร์จุฬาเมื่อปี 2550 เธอจึงมีชาติตระกูลและพื้นเพการศึกษาเหนือกว่ารัศมีจันทร์มาก เสี่ยกำลังพยายามมีลูกกับพลอยสว่าง โดยให้ทีมหมอที่โรงพยาบาลเจตนินแถวชิดลมทำให้โดยใช้เข็มดูดน้ำเชื้อ
แต่พลอยสว่างได้กลับไปแต่งงานกับแฟนเก่าที่เป็นกัปตันนักบินเรียบร้อยแล้ว เนื่องจากเสี่ยอูผิดคำสัญญาที่ว่าจะไม่มีเมียใหม่อีก แต่เสี่ยยังไม่ยอมเลิก แฟนเก่าจึงขออนุญาตแต่งงานกับพลอยสว่าง แต่ถูกเสี่ยยิงที่ขา และกำลังจะบานปลายกลายเป็นเรื่องใหญ่โต เสี่ยจึงต้องยอมให้พลอยสว่างแยกทางไปแต่งงานได้
เสี่ยอูมีเมียอีกคนหนึ่งเป็นหมอฟันอยู่ที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิ์ประสงค์ อุบลราชธานี มีลูกแฝดหญิงสองคน โรงพยาบาลได้จัดห้องพักโดยเฉพาะสำหรับเสี่ยเวลาไปหาภรรยาคนนี้
ส่วนน้องนุ้ย วชิราภักดีตอนนี้เลี้ยงลูกสาวที่คลอดเมื่อเดือนพฤษภาคม ปี 2552 ที่แฟรงเฟิร์ต เยอรมัน เธอเป็นแอร์หลังพลอยสว่างหนึ่งปี เธอคงอยากให้ลูกของเธอได้เป็นใหญ่ให้ได้เพราะตอนนี้ปังปอนลูกของรัศมีจันทร์มีปัญหาเจ็บป่วยบ่อย มานอนโรงหมอเพราะเป็นลมบ้าหมูหลายครั้ง คงหมดสิทธิ์เป็นใหญ่ รัศมีจันทร์คงไม่มีลูกกับเสี่ยอีกแล้ว ขนาดมาโรงหมอ เสี่ยยังไม่มองหน้าเธอเลย เพราะลุงสั่งให้รีบๆเลิกกันซะถ้ายังอยากนั่งเก้าอี้ต่อจากลุง
รัศมีจันทร์คงต้องหน้าชื่นอกตรมทนออกงานกับสามีเพื่อต้องการแสดงให้ราษฎรเห็นว่ายังรักกันดีอยู่ และปังปอนก็อาการไม่สู้ดี สามวันดีสี่วันไข้ อาการทางสมองก็เริ่มเห็นชัดขึ้นเรื่อยๆ ต้องส่งไปฝึกสานปลาตะเพียนบ่อยๆ และเสี่ยก็ไม่ใส่ใจภรรยาหลวงคนนี้อีกเลย
รัศมีจันทร์จึงต้องพึ่งตนเอง ต้องมีบทบาทในระดับหน้าของสังคมชั้นสูงหรือไฮโซของไทย ต้องขยันออกงานเป็นข่าวบ่อยๆ ทั้งงานแต่งงานคนระดับสูง งานตัดริบบิ้น ขึ้นปกนิตยสารดังทุกฉบับ บางทีก็ข้ามน้ำข้ามทะเลไปถ่ายทำถึงต่างประเทศ ต้องจัดทำแผนโฆษณาตัวเองโดยมีปังปอนเป็นนายแบบ มีทีมงานทำงานต่อเนื่อง เช่น
โครงการครอบครัวอบอุ่น เริ่มสมัยปังปอนแรกเกิด สร้างภาพความรักความผูกพันของพ่อแม่ลูก
-โครงการกินนมแม่ เริ่มสมัยปังปอนเริ่มกินนม สร้างภาพว่าเธอเป็นแม่ตัวอย่างที่ให้ลูกกินนม
-โครงการรักษาเด็กที่เป็นโรคลมชักหรือลมบ้าหมู อันนี้ก็ตรงไปตรงมา เพราะปังปอนเป็นโรคลมชักบ่อย จึงต้องตั้งโครงการเพื่อรักษาปังปอน และได้โฆษณาผลงานไปด้วย แต่เธอก็ไม่กล้าบอกใครว่าปังปอนเป็นโรคลมบ้าหมู
-โครงการกินอาหารตามอายุ เพื่อโฆษณาว่าเธอให้ความสำคัญกับอาหารการกินของลูก
โครงการครัวเกษตรกรรม ไปบังคับให้พวกอาสมัครสาธารณสุขมาทำกับข้าวแล้วใช้ชื่อของเธอขายของ เพื่อโฆษณาว่าเธอเก่งเรื่องทำกับข้าวสมกับเป็นที่ปรึกษาครัวการบินไทย กินเงินเดือน 800,000 บาท
-โครงการเด็กน้อยออกกำลังกาย เพื่อโฆษณาว่าเธอสนใจให้ลูกออกกำลังกาย
มีการจัดงานสายใยพิศวาสครอบครัวที่เมืองทองธานี เป็นประจำเริ่มตั้งแต่ปังปอนเกิด ใช้งบของราษฎรไปเกือบสี่สิบล้านบาท
รัศมีจันทร์ว่าที่ดอกเตอร์ได้เกรดเฉลี่ยล่วงหน้าตอนลงทะเบียน 3.99 ที่มหาวิทยาลัยเกษตรบางเขน เธอเรียนจบปริญญาตรี คหกรรมที่สุโขทัย จบปริญญาโทที่เกษตรได้เกรดถึง 3.94
ตอนนี้เธอเข้าเรียนที่เกษตรบางเขนวันจันทร์ถึงพฤหัส โดยเธอก้าวเดินบนพรมแดง มีคนคอยกางร่มคันใหญ่ให้ พร้อมคนติดตามข้างกายอีกเกือบ 10 คน รวมทั้งทหารและตำรวจ ที่ต้องมาคอยยืนตากแดด ตากฝน คอยต้อนรับเธอ
การปืดถนนเป็นเรื่องปกติเพื่ออวดศักดาบารมีกันในครอบครัวของลุง รัศมีจันทร์ในฐานะภรรยาหมายเลขหนึ่งของทายาทท่านประธานใหญ่ก็เริ่มแสดงบารมีของเธอให้เห็นมากขึ้นด้วยขบวนติดตามและการปิดถนนแสดงความยิ่งใหญ่โดยไม่ต้องเกรงใจราษฎร
คลิ้ปริมสระ นางฟ้าตกสวรรค์
ถ่ายทำเมื่อ 9 ธันวาคม 2544 เป็นงานวันเกิดของรัศมีจันทร์ ซึ่งเกิดปีหมู มีรูปหมูอยู่บนเค้ก มีการเผยแพร่วีดีโอกันอย่างรวดเร็วแพร่หลายในวันต่อๆมาโดยไม่รู้ว่าใครทำ เพราะมีคนร่วมรู้เห็นในงานนี้หลายคน
คลิ้ปอันโด่งดังที่สุดนี้ก็มีผลกระทบต่อคนตระกูลนี้เป็นอย่างมากโดยเฉพาะลุงสมชายหัวหน้าตระกูล และป้าสมจิตถึงกับเป็นลมล้มหมอนนอนเสื่อเลยทีเดียว
คลิ้ปนี้ถ่ายที่คฤหาสน์สุโขไทบ้านใหญ่ของเสี่ย เป็นงานวันเกิดของรัศมีจันทร์ เริ่มประมาณ 6 โมงเย็น ที่จริงมีเนื้อเรื่องมากกว่าที่เห็นในคลิ้ป มีนางเอกใส่ชุดไทยห่มสไบ งานนี้รัศมีจันทร์เป็นคนจัดการทั้งหมด ทั้งริเริ่ม วางโครง วางเรื่องเองทั้งหมด ทั้งรายการอาหาร สีของลูกโป่ง หน้าเค้ก
และที่สำคัญยอมลงทุนแปลงกลายเป็นคลีโอพัตรา สวมใส่ชุดโปร่งใสโชว์หน้าอก สวมกระจับปิ้ง มีสายรัดรอบเอว มีสร้อยถัก วับๆแวมๆ เอาใจเสี่ยเต็มที่ เสี่ยเองคงไม่คาดคิดมาก่อนว่าเธอจะใจกล้าทุ่มเทได้ถึงขนาดนี้ ท่ามกลางคนในงานไม่ต่ำกว่า 30 คน
ต่อมาเสี่ยอูก็กลับทำตัวเป็นคนเจ้าชู้ที่ไม่รู้จักอิ่มเหมือนเดิม รัศมีจันทร์ก็คงทำใจได้แล้ว เธอจึงตั้งหน้าตั้งตาสะสมเงินทองเอาไว้ให้มากที่สุด รวมทั้งเพชร นิล จินดาและของมีค่าสารพัด
หลังจากที่เสร็จงานสายยางรักแห่งครอบครัวช่วงวันที่ 8-13 ธันวาคม 2552 ชูแนวคิดครอบครัวเข้มแข็งเพื่อโฆษณายกย่องครอบครัวของเสี่ยกับรัศมีจันทร์และปังปอน ที่อิมแพกซ์เมืองทองธานี โดยงานนี้ใช้เงินของ กรมอนามัย ถึง 34 ล้านบาทโดย กระทรวงสาธารณสุขเป็นแม่งาน
มีการออกร้านที่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นร้านในเครือข่ายของรัศมีจันทร์ จ้างอาสาสมัครสาธารณสุขจากทั่วประเทศโดยให้ค่าหัวคนละ 400 บาท ให้มาเที่ยวฟรี กินฟรี และของในงานรัศมีจันทร์ก็ใช้เงินหลวง ไปเหมาเอามาขาย เช่น ผ้าไหม พรม เสื่อทอ เรียกว่าอัฐยายซื้อขนมยายแบบครบวงจร ใช้เงินหลวงมาจ้างชาวบ้าน เอาเงินหลวงมาซื้อของขายเอาเงินเข้ากระเป๋า ใช้งบประมาณไม่ต่ำกว่า 40 ล้านบาท เพื่อหน้าตาของรัศมีจันทร์และครอบครัวตัวอย่างของเธอ เธอคงจะหลงกับบทบาทครอบครัวอบอุ่น จึงบุกตามไปหาเสี่ยถึงบ้านเมียน้อย เลยโดนเสี่ยชกเข้าเบ้าตา ตอนนั้นเธอคงยังไม่รู้ว่าคนในตระกูลของลุงและป้าเขาไม่ต้อนรับเธออีกแล้ว ตามคำสั่งของลุงนั่นเอง
รัศมีจันทร์ตอนนี้จึงเหมือนถูกบีบ เพราะเธอไม่เคยใช้ชีวิตอยู่กับเสี่ยตามประสาสามีภรรยาเลย แค่ออกงานด้วยกันเพื่อสร้างภาพทางทีวีเท่านั้น ตกดึกเธอไปนอนบ้านพ่อที่เสี่ยปลูกไว้ให้แทบทุกคืน บ้านอยู่ไม่ไกลบ้านพันล้านของเธอเท่าไร เป็นบ้านหลังใหญ่อย่างดีมีบริเวณเกือบ 5 ไร่ ทั้งพ่อแม่และพี่สาวของเธอกลายเป็นผู้ดีไฮโซจัดที่ร่ำรวยมั่งคั่งแบบผิดหูผิดตาจากธุรกิจพิเศษที่ทำร่วมกับเสี่ย และใช้จ่ายแบบไม่ต้องเสียดายเงิน
รัศมีจันทร์เริ่มเปลี่ยนไปมากในช่วงหลังที่เธอไปเรียนต่อปริญญาเอกที่เกษตรศาสตร์บางเขน เธอมักจะมีปาร์ตี้กินเหล้ากับเพื่อนๆ ร้องเพลง หันมาสูบุหรี่มากขึ้น และเธอก็เริ่มติดนิสัยมากเรื่องเอาใจยาก ไม่เรียบง่ายเหมือนแต่ก่อน เริ่มทำตัวเหมือนคนอื่นๆในครอบครัวของลุงและป้า เธอเริ่มเข้ามาวุ่นวายกับการวิ่งเต้นโยกย้ายตำแหน่งตำรวจและข้าราชการ
รัศมีจันทร์ย้ายไปสงบใจที่หมู่บ้านธนาซิติ้ แถวบางนากม. 14 เพราะเสี่ยไปหลงภรรยาใหม่ไม่สนใจเธออีกแล้ว แต่รัศมีจันทร์ก็ยังมุ่งมั่นเรียนภาษาอังกฤษ และทำปริญญาเอกเพื่อไม่ให้มีเวลาคิดฟุ้งซ่าน และเตรียมตัวให้พร้อมเป็นสตรีหมายเลขหนึ่ง ชาวบ้านที่อยู่ย่านนั้นต้องคอยหลบทางเวลาที่เธอเข้าออก เพราะเธอจะมาเป็นขบวนและต้องหยุดให้เธอไปก่อน บ้านราคาหลายสิบล้านก็ได้มาแบบเดียวกับบ้านของพ่อและพี่สาวเธอคือใช้เงินหลวงซื้อหรือมีคนยกให้เป็นของกำนัล และใช้หน่วยงานของราชการ เช่น กรมโยธาในการก่อสร้างต่อเติม กรมวิชาการเกษตร ทำสวนและคอยดูแลเกี่ยวกับการปลูกและบำรุงต้นไม้ กรมประมง จัดหาคัดเลือกสัตว์น้ำ ทำบ่อปลา และคอยมาดูแลรักษา ใช้ไม้สักทองจากเขตป่าสงวนในการก่อสร้าง โดยจะมีรถหลวงนำขบวนรถขนไม้
ไม่ว่าเธอต้องการอะไร เธอก็ต้องได้เสมอ แม้ว่าเมื่อก่อนเธอเคยเป็นแค่นักร้องคาเฟ่ที่เคยถ่ายปกหนังสือโป๊ ซึ่งมันก็เป็นอดีตไปแล้ว เธอเปลี่ยนไปมากหลังจากที่เสี่ยได้นอกใจเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ประกอบกับปังปอนมีอาการทางสมองชัดเจนขึ้น รัศมีจันทร์เริ่มอวดศักดาแข่งบารมีกับป้าและลูกๆของลุง เธอมีรถในขบวนบางครั้งมากกว่า 25 คัน แถมเอาญาติฝั่งพ่อของเธอ ไปกว้านซื้อที่ดินที่บ้านแพร้ว ทั้งยังสั่งปิดถนนให้อาเขย มาผ่าตัดที่โรงหมอสีหราชเมื่อ 2 เดือนก่อน โดยงานนี้หญิงกลางรู้เข้าเพราะเธอจะมาเฝ้าลุงทุกคืนและจะกลับตอนเช้า หญิงกลางเห็นรัศมีจันทร์แต่งชุดกีฬา ออกไปเล่นโยคะ โดยเธอมักจะปิดลิฟท์ ปิดบันไดเลื่อน ปิดตึก เดินบนพรมแดงไปขึ้นรถเป็นขบวน จึงไปฟ้องป้า ทำให้คนในครอบครัวลุงเริ่มไม่พอใจรัศมีจันทร์มากขึ้นเรื่อยๆ ป้าจึงอยากให้เสี่ยพาลูกแฝดของหมอฟันที่อุบล และให้พากิ๊กใหม่ล่าสุดอายุ 18 ปี มาเย้ยมากดดันเพื่อเฉดหัวรัศมีจันทร์ออกไปให้พ้นหูพ้นตา
.......
ศิริวารี : ผู้โชคดีกว่าพี่ชายทั้งสี่คน
เมื่อครั้งที่สุทธิดาภรรยาสุดที่รักของเสี่ยอูอยู่คฤหาสน์นนทบุรี และกำลังไล่เบียดโสภาวลีผู้เป็นภรรยาหลวง มีหมอดูทำนายว่าถ้าสุทธิดาสามารถให้กำเนิดบุตรชายได้ห้าคนเธอก็จะได้เป็นหมายเลขหนึ่งที่สมบูรณ์แบบ สุทธิดามีลูกสี่คนแรกเป็นผู้ชายล้วน แต่ลูกคนที่ห้ากลับเป็นหญิง ชื่อ บูดน้ำพลอย เกิดเมื่อ 8 มกราคม 2530 ทำให้สุทธิดาผิดหวังมาก ประกอบกับเสี่ยอูเริ่มปันใจให้หญิงอื่น เป็นเหตุให้สุทธิดาหันมาระบายอารมณ์กับลูกสาวคนสุดท้อง ทำให้ลูกสาวคนนี้เกิดอาการหวาดกลัวไม่มีความเชื่อมั่นมาตั้งแต่เด็ก พอสุทธิดาโดนกักตัวที่อังกฤษด้วยข้อหามียาเสพติด ทำให้ลุงต้องสั่งขับไล่และตัดขาดออกจากวงศ์ตระกูล
โดยเสี่ยอูบินไปรับตัวลูกสาวด้วยข้ออ้างว่าสุทธิดารังแกลูกสาวคนนี้ ต่อมาป้าสมจิตเปลี่ยนชื่อให้เป็นศิริวารี
ลุงสมชายผู้เป็นปู่มักเรียกศิริวารีว่าตัวเล็กเพราะตอนเด็กๆ ตัวเล็กน่าสงสารมาก เธอกลายเป็นที่ระบายอารมณ์ของสุทธิดาผู้เป็นแม่ จนเธอเป็นโรคหวาดกลัวไม่กล้าเข้าสังคมและเคยถูกส่งไปเรียนที่โรงเรียนเด็กพิเศษอยู่ช่วงหนึ่ง
เคราะห์ดีของเธอที่ย่าสมจิตรับเธอมาเลี้ยงดูทำให้ชีวิตของศิริวารีต่างกับแม่และพี่ชายของเธอมาก เธอพักอาศัยอยู่กับแม่เลิ้ยงรัศมีจันทร์ที่บ้านสุโขไท ซึ่งต่างจากความเป็นอยู่ของพี่ชายทั้งสี่ของเธอ ที่โดนตัดความช่วยเหลือตามคำสั่งเด็ดขาดของเจ้าคุณปู่สมชาย เธอจึงไม่คิดที่จะเจอพี่ชายของเธออีกเลย
ตอนนี้เธอรู้แต่ว่าเธอมีแม่คือรัศมีจันทร์ และมีพี่น้องคือวัลภาและปังปอน จบมัธยม 6 จากโรงเรียนจิตรลดา จบศิลปกรรมศาสตร์เกียรตินิยมอันดับ 1 เหรียญทอง จากจุฬา เป็นนิสิตดีเด่นปี 2551 ได้เป็นตัวแทนนักก๊ฬาแบดมินตันไทยไปแข่งกีฬาซีเกมส์ที่ฟิลิปินส์
เธอมักจะชอบไปดูงานแฟชั่นโชว์ ที่ โรม มิลาน นิวยอร์ค โดยเฉพาะที่ปารีส การไปแต่ละครั้งก็จะมีการออกข่าวว่าได้รับเชิญ เช่น จากห้องเสื้อชื่อดังของโลกปิแอร์บาลแมงให้แสดงผลงานออกแบบเสื้อ 39 ชุดที่ฝรั่งเศสเมื่อ ปี 2550 ได้รับเชิญให้ออกแบบหีบหรือกระเป๋าเดินทางยี่ห้อดังหลุยส์วิตตอง แต่ที่จริงใช้ทีมงานของราชการติดต่อทำเรื่องเชิญกันเอง และคอยอำนวยความสะดวกสบายให้ โดยรัฐบาลเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด รวมถึงที่พักโรงแรมหรูระดับห้าดาว และค่าตั๋วเครื่องบิน ค่าใช้จ่ายของทีมงาน มีเพียงไม่กี่ครั้งที่เจ้าภาพออกค่าใช้จ่ายให้
ศิริวารี ไม่ใช่คนที่ออกแบบหรือตัดเย็บเป็นแต่อย่างใด เธอจ้างทีมงานออกแบบฝรั่งที่มีชื่อ และใช้ทีมงานตัดเย็บของบ้านสุโขไท โดยเธอแค่เป็นคนเลือกและให้ใช้ชื่อของเธอ ใช้วิธีเดียวกับคุณปู่สมชายของเธอ คือใช้ให้คนอื่นทำแล้วใส่ชื่อเป็นผลงานของตัวเอง เธอไปยุโรปบ่อยและได้บรรจุตัวเองเป็นเจ้าหน้าที่กินเงินเดือนไม่ต่ำกว่าแสนบาท บวกสวัสดิการอีกสารพัด โดยมีหน้าที่ติดต่อกับคนจากประเทศไทยที่จะไปเปิดการแสดงหรือไปทำบุญที่วัดไทย แต่เธอไม่เคยไปทำงาน เพราะเอาแต่ท่องเที่ยวและดูงานแฟชั่น ตอนนี้มีการเปิดภาควิชาศิลปะประยุกต์แขนงแฟชั่นสำหรับศิริวารีโดยเฉพาะ และเธอก็เป็นคนแรกที่ได้เกรด 3.9 กว่าๆ ศิริวารียังทำงานให้กับการบินไทยโดยเป็นนักออกแบบเสื้อผ้าชุดทำงานของการบินไทย
